Recenzja MSI Stealth 17 Studio: Laptop z cichym RTX 4080 na niemal każdą okazję

Czarna obudowa laptopa MSI jest w dużej mierze pozbawiona akcentów, a jedynie logo producenta wyróżnia się na tle metalowej pokrywy wyświetlacza ze względu na posiadanie innej faktury powierzchni.

Ramka klawiatury i podstawa również składają się z metalu. Dodatkowe elementy, takie jak części boczne, ramka wyświetlacza i pokrywa wentylacyjna za wyświetlaczem, wykonane są z tworzywa sztucznego. Wszystko wygląda spójnie i przede wszystkim solidnie wykonane. Trzymając się za przedni róg podstawy, skręcanie jest minimalne. Podobnie zachowuje się ciężki wyświetlacz 4K. Również w tym przypadku stabilna konstrukcja ogranicza niepożądane ruchy.

Negatywne wrażenie robią jednak zawiasy ekranu, które zostały zbudowane wyraźnie za słabo i za słabo. Pod kątem około 30 stopni laptop zamyka się sam. Ponadto ekran składa się prawie zawsze do pozycji końcowej 130 stopni, np. przy podnoszeniu Stealtha 17 z biurka.

Nawet w porównaniu z innymi 17-calowymi urządzeniami obudowa jest duża i ciężka. Pod względem głębokości przewyższają ją tylko czysto gamingowe laptopy z większymi rozwiązaniami chłodzącymi. Dla porównania, system chłodzenia znajdujący się w Stealth 17 Studio jest kompaktowy.

Z drugiej strony trudno pobić grubość urządzenia. Przy 21 mm jest ona wyjątkowo płaska jak na tę kategorię wydajności. Tak dla porównania: Podobnie wyposażony m.in.Asus ROG Strix G17 jest o 50 % grubszy.

Laptop jest wyposażony w kompletny wybór portów. Podczas gdy niektóre laptopy gamingowe obywają się bez czytnika kart, sporo laptopów multimedialnych obywa się bez portu LAN.

Natomiast MSI Stealth 17 Studio spełnia wszystkie wymagania: Z łącznie trzema wyjściami wideo, czterema portami USB, w tym Thunderbolt 4, czytnikiem kart dla zwykłych kart SD i 2,5 Gbit LAN, podstawy do grania, szybkiego transferu danych i zmiennych połączeń z innymi urządzeniami, monitorami i akcesoriami do streamingu, są pokryte.

Biorąc pod uwagę samozwańczy wysoki poziom, do którego należy Stealth, bardziej praktyczne byłyby porty USB-A i USB-C po lewej i prawej stronie. Dodatkowo producent mógł pójść w stronę dedykowanego gniazda słuchawkowego, jak również wbudowanego złącza słuchawkowego.

Połączenie LAN działa niemal bez opóźnień ze stabilną prędkością transmisji danych na poziomie 2500 Mbit/s, o ile nadąży za tym dodatkowa architektura sieci.

Przynajmniej w bliskiej odległości, moduł WiFi jest na równi. Warunkiem jest niewielka odległość od routera i brak zakłóceń ze strony innych sieci radiowych. Świadczy o tym nasze porównanie pomiarów 5 GHz na poziomie poniżej 1.000 Mbit/s i 6 GHz prawie zbliżających się do 1.600 Mbit/s. W zakresie 5 GHz duża liczba pobliskich sieci bezprzewodowych może zauważalnie zmniejszyć szybkość transferu. Krok w górę do 6 GHz i szerszych pasm częstotliwości, skutecznie temu zapobiega.

Podsumowując, Stealth 17 zdołał nas zachwycić połączeniami z siecią przewodową i bezprzewodową.

Kamerka internetowa o rozdzielczości Full HD działa przyzwoicie, ale nie wybitnie. Dostosowuje się szybko i bez wizualnych artefaktów, zwłaszcza w przypadku słabych lub zmiennych warunków oświetleniowych. To, co nie jest tak łatwe dla oka, to stałe i wyraźnie zauważalne szumy obrazu. Ogólnie rzecz biorąc, jak na laptopa, kamera jest całkiem dobra. Rozdzielczość Full HD zapewnia przyzwoitą jakość rozmów wideo w podróży przy jedynie umiarkowanym zapotrzebowaniu na przepustowość i dostarcza atrakcyjnych obrazów w dobrych warunkach oświetleniowych.

Jeżeli chodzi o pozostałe cechy sprzętowe, nie można narzekać na mechaniczną pokrywę i dodatkową kamerkę na podczerwień do logowania się za pomocą rozpoznawania twarzy.

Mikrofon brzmi bardzo dobrze. Niezależnie od odległości poziom głośności pozostaje taki sam, a mowa dochodząca ze zmiennych kierunków również nie stwarza większych problemów. Ponadto głosy brzmią naturalnie, z jedynie subtelnym, blaszanym podtekstem.

Ledwo słyszalny odgłos pisania dobrze pasuje do ogólnego wizerunku cichego urządzenia do pracy. Poza tym nieco ponadprzeciętny skok klawiszy wynoszący 1,7 mm jest namacalny i zapewnia szybkie i łatwe pisanie. Klawiatura nie jest lepsza, ale też nie gorsza od takiej, jaką można znaleźć w większości laptopów biznesowych. Klawiatura numeryczna wydaje się nieco zbyt ciasna, co jest negatywnym punktem przy częstym przełączaniu się na pulpit.

Na plus należy zaliczyć to, że każdy klawisz może być podświetlany indywidualnie, a także zmieniać kolor. Ponadto, za pomocą oprogramowania SteelSeries GG Client, wszystkim klawiszom można przypisać nowe lub dodatkowe funkcje.

Niestety, połączenie zmiany kolorów i wartości czujników nie działa. Co może być bardziej irytujące, to nierównomierne podświetlenie. Jeśli Waszą preferencją jest jednokolorowe podświetlenie, różnice między klawiszami są zauważalne, zwłaszcza przy jaśniejszych kolorach.

Podobnie touchpad nie pasuje do charakteru premium Stealtha 17, choć jego funkcje są w zasadzie w porządku. Fizyczne klawisze w dolnej części wydają się miękkie i nieprecyzyjne. Choć w normalnych sytuacjach chętniej widzielibyśmy zastosowanie myszki.

Nie ma prawie nic, co powinno stanowić problem dlaIntel Core i9-13900H iNvidia GeForce RTX 4080. Dzięki mocy obliczeniowej na wysokim poziomie, licznym rdzeniom obliczeniowym i wydajnej grafice bez wysiłku można poradzić sobie z różnego rodzaju aplikacjami, a także wymagającymi grami. Do tego dochodzi jeszcze 64 GB pamięci RAM, która daje o sobie znać podczas wielozadaniowości czy edycji skomplikowanych obrazów. Niezależnie od zadania, czy to instalacja oprogramowania, czy uruchamianie programów, wysoka szybkość działania maszyny jest namacalna.

Łącznie 14 rdzeni, 20 wątków i najwyższa prędkość zegara 5,4 GHz zasilająIntel Core i9-13900H. Plasuje go to wysoko w rankingach mobilnych procesorów. Istnieją szybsze rdzenie, jak np.AMD Ryzen 9 7945HX lub.Intel Core i9-13950HX. Jednak przepaść za swoim poprzednikiem, tj Intel Core i9-12900H, okazała się w różnych testach wynosić 10% lub więcej.

Ale nawetIntel Core i9-13900HXktóry również obiecuje więcej mocy, już po kilku przebiegach w naszym teście ciągłym Cinebench R15 był na podobnym poziomie co 13900H (spotykany w konkurencyjnych modelach). Przemawia to na korzyść dobrych ustawień chłodzenia i zasilacza w MSI Stealth 17 Studio. Laptop ten wykazywał tylko umiarkowane wahania pomiędzy poszczególnymi przebiegami testu

Pobór mocy na poziomie 115 W - dopuszczalny w dłuższym okresie - był osiągany regularnie. Dodatkowo przez ułamki sekund dopuszczalne było 135 W. Tylko w trybie "Silent" pobór mocy był ograniczony do 30 watów, natomiast w trybie bateryjnym dopuszczalne było nawet do 45 watów.

Dalsze benchmarki i wartości porównawcze można znaleźć w naszym Lista benchmarków CPU.

Zmierzone wartości w PCMarku 10 stoją na wysokim poziomie. Studio Stealth 17 nie jest jednak w stanie dotrzymać kroku najlepszym modelom i brakuje mu niezwykle wysokiego poboru mocy, który konkurencja jest w stanie krótko zaoferować. Niemniej jednak jego moc obliczeniowa jest wystarczająca do skomplikowanej wielozadaniowości, a w szczególności do momentów, w których wymagane jest długotrwałe działanie na wysokim poziomie.