Apple Analiza M2 Pro i M2 Max - GPU jest wydajniejsze, CPU nie zawsze

Ponadto karty graficzne korzystają z większej liczby rdzeni, a także wyższego taktowania 1,4 GHz. M2 Pro ma 16 lub 19 rdzeni GPU, a M2 Max ma 32 lub 38 rdzeni. Odchudzony układ M2 Pro jest dostępny tylko w podstawowym modelu mniejszego MacBooka Pro 14. Apple zwiększył maksymalną ilość pamięci RAM z 64 do 96 GB (LPDDR5-6400) - ale tylko w M2 Max. M2 Pro jest ograniczony do 32 GB RAM.

Pomijając baszym modelem M2 Pro, wydajność procesora jest praktycznie identyczna - co mogliśmy już stwierdzić w naszych recenzjach MacBooka Pro 14 2023 i MacBooka Pro 16 2023. Duża różnica leży w wydajności grafiki. Sprawdzimy teraz wydajność nowych SoC Apple, a także porównamy je z procesorami i kartami graficznymi firm AMD, Intel i Nvidia.

Dodatkowo przeanalizujemy wydajność - Apple w przypadku nowych modeli M2 nieco to jednak utrudnił, bo zintegrowana funkcja PowerMetrics nie pokazuje już mocy pakietu układów (dotyczy to również takich narzędzi jak Asitop czy MX Power Gadget). Zamiast tego pokazywany jest tylko rzeczywisty pobór mocy przez CPU i GPU. W rezultacie do porównania wydajności będziemy używać benchmarku Cinebench R23 na zewnętrznym monitorze, dzięki czemu można wykluczyć zintegrowany panel jako czynnik wpływający. W przypadku karty graficznej, wykorzystamy prawdziwe zużycie GPU w benchmarku 3DMark Wild Life Extreme Unlimited do porównania między produktami Apple, a także w grze The Witcher 3 do porównania z urządzeniami z systemem Windows. Więcej na ten temat później.

Apple reklamują zwiększoną wydajność przetwarzania do 20% - nie dotyczy to jednak wydajności jednordzeniowej. W porównaniu ze starymi procesorami M1 Pro i M1 Max udało nam się zidentyfikować zwiększoną wydajność o 6-8% - można to jednak przypisać wyłącznie wyższym częstotliwościom taktowania. W porównaniu z poprzednią generacją, M2 Pro i M2 Max wykazują wyraźną przewagę nad zwykłymi procesorami M2 wMacBook Pro 13 oraz MacBook Air.

Zużycie energii pod obciążeniem jednordzeniowym wzrosło nieco, ale różni się to w zależności od układu. Dla przykładu, oba modele M2 Pro są nieco wydajniejsze w porównaniu ze starym M1 Pro, natomiast M2 Max wypada słabiej w porównaniu ze starym M1. Różnice mogą wyglądać tutaj dość duże, ale trzeba pamiętać, że mówimy o przedziale 4-6 watów, co naprawdę nie jest dużo w większym schemacie rzeczy.

Dzięki wzrostowi wydajności jednordzeniowej, Apple udało się niemal całkowicie zniwelować przepaść dzielącą ich od Intela, choć zmieniało się to w zależności od testu. W teście Geekbench, SoC Apple wypadł wyjątkowo dobrze i pokonał nawet najnowszy Raptor Lake Core i7-1360Po 10%. W teście Cinebench R23 natomiast M2 Pro i M2 Max pozostały na równi z poprzednim procesorem Alder Lake, a nowy Raptor Lake i7 wyszedł na prowadzenie o 15% - dzięki wyższemu turbo pojedynczego rdzenia. Apple triumfował nad starym AMD Ryzen 7 6800Uz rdzeniami Zen 3+, choć to może się wkrótce zmienić wraz z premierą modeli Zen 4.

Jeśli chodzi o wydajność pojedynczego rdzenia i porównanie z AMD i Intelem, Apple byli zdecydowanymi zwycięzcami z ichM2 Prona milę. M2 Max'wynik był pozornie znacznie gorszy od M2 Pro - jednak z racji tego, że mamy do czynienia z dość niskim kalibrem, jeśli chodzi o wydajność układów Apple pod obciążeniem jednordzeniowym, mniejsze dodatkowe zużycie stało się tutaj znacznie bardziej zauważalne.

Intelowi udało się nieco poprawić wydajność jednordzeniową w przypadku swoich nowych Core i7 Raptor Lake, ale i tak wypada to słabo w porównaniu z układami Zen 3+ od AMD.

Wszystkie nowe SoC M2 Pro i M2 Max otrzymały dwa dodatkowe rdzenie energooszczędne, co oczywiście pozytywnie wpłynęło na wydajność wielordzeniową. W codziennym użytkowaniu dwa dodatkowe rdzenie również pomagają zwiększyć wydajność układu, gdyż szybkie i energochłonne rdzenie wydajnościowe nie muszą być tak często wykorzystywane. Co więcej, wyniki testów wielordzeniowych były znacznie lepsze i w najlepszym przypadku dwa dodatkowe rdzenie w połączeniu z wcześniej wspomnianymi optymalizacjami doprowadziły do 20% poprawy wydajności wielordzeniowej w porównaniu do starych M1 Pro i M1 Max. Nowy model bazowy M2 Pro z 10 rdzeniami jest o 23% lepszy od starego M1 Pro z 8 rdzeniami (Cinebench R23) i 5% za starym M1 Pro/M1 Max z 10 rdzeniami. Oba nowe układy z 12 rdzeniami są o 25% szybsze od bazowego modelu M2 Pro.

Oczywiście dodatkowe rdzenie i wyższe taktowanie zwiększają też zużycie energii w porównaniu z M1 Pro, gdy wszystkie rdzenie są używane. Pokazuje to, że nowe układy nie oferują zbyt dużej poprawy, gdyż wydajność zatonęła w testach wielordzeniowych. Zgodnie z oczekiwaniami, M2 Max z największą ilością pamięci RAM radził sobie najgorzej w ramach linii Apple, ale również M2 Pro z 12 rdzeniami wypadł gorzej od swojego poprzednika.

W przypadku podstawowego M2 Pro z 10 rdzeniami maksymalne zużycie energii wzrosło do około 28 watów (M1 Pro z 8 rdzeniami: 21 watów) - większy 12-rdzeniowy model miał zużycie około 34 watów (M1 Pro z 10 rdzeniami: 27 watów), a M2 Max - 34-36 watów (M1 Max: 29 watów). Bez wykonania tego kolejnego kroku w procesie produkcji, Apple po prostu nie może czarować niższym zużyciem energii, biorąc pod uwagę dwa dodatkowe rdzenie, jak również wyższe częstotliwości

Dzięki zwiększonej wydajności chipów, Apple były w stanie odróżnić się od konkurencji w testach wielordzeniowych. W teście Geekbench układy M2 i tak wykazały się wyjątkowo dobrą wydajnością - ale równie dobrze wypadły w teście Cinebench R23. Układ Apple musiał jedynie przyznać się do porażki z m.in Core i7-12700H w teścieSchenker Vision 14- który jednak również zużywa więcej energii (60/40 W). Dlatego Apple nie powinien się obawiać nowego Core i7-1360Pz najnowszej generacji Raptor Lake Intela (mimo wyższego zużycia energii).

Układy Zen 3+ firmy AMD zostały też pokonane przez Apple w testach wielordzeniowych, ale to może się zmienić wraz z nadchodzącymi układami Zen 4

Ze względu na niższą wydajność wielordzeniową M2 Max przy maksymalnym obciążeniu, układ ten wypadł gorzej niż m.in Ryzen 7 Pro 6850U. M2 Pro był jeszcze w stanie utrzymać głowę nad wodą, ale najnowsze procesory Zen 4 z serii U powinny oferować znacznie lepszą wydajność i tym samym trącić Apple's ARM SoCs. Intel obecnie siedzi na samym dole wyników wydajności.

Z ciekawości uruchomiliśmy nowy Ryzen 9 7945HX (Zen 4, 5 nm)przy 35 watach i wyniki wyniosły 16 872 punkty w teście wielotematycznym Cinebench R23 - układ AMD jest więc wydajniejszy od M2 Pro.

Widzieliśmy już, że Apple pozornie zmienił się bardziej, gdy spojrzymy na zwykły M2-SoC, ponieważ wraz z jego większą wydajnością poprawiła się również wydajność. W sumie M2 Pro i M2 Max mają teraz cztery różne iGPU - M2 Pro ma 6 lub 19 rdzeni GPU, a M2 Max ma 32 lub 38 rdzeni GPU.

Nowy base GPU z 16rdzeniami był o około 20% szybszy w teście Wild Life Extreme Unlimited w porównaniu do starego modelu podstawowegoi 8% szybciej niż stary 16-rdzeniowy procesor graficzny w M1 Pro. Wersja z 19 rdzeniami była ponownie o 16% szybsza, czyli o 18% za starym M1 Max GPU z 24 rdzeniami.

W obecnym stanie nie mamy jeszcze benchmarków dla nowego M2 Max z 32 rdzeniami, ale dodamy je jak tylko będzie to możliwe. Superszybki M2 Max GPU z 38 rdzeniamijest o 24% lepszy od starego, topowego modelu M1 Max z 32 rdzeniami GPU.

Określenie zużycia energii przez Apple's iGPUs jest nie lada wyczynem, a zwłaszcza w przypadku M2 Max (tak jak to było w przypadku M1 Max) nie jest łatwo nawet wcisnąć iGPU do maksymalnego obciążenia przez dłuższy czas. W poniższej tabeli zestawiliśmy wszystkie dane dotyczące zużycia energii. Największe zużycie energii przez iGPU udało nam się określić za pomocą testu Novabench - nie było to możliwe przy użyciu żadnego innego testu.

Rzucając okiem na wydajność, zaczniemy od modelu M2 Pro 16C, którego wyższa wydajność jest w zasadzie niwelowana przez większe zużycie energii - ostatecznie jego wydajność jest identyczna jak w przypadku M1 Pro GPU z 16 rdzeniami. Nowy 19-rdzeniowy model jest jednak o 6% wydajniejszy.

Największe wrażenie robi nowy GPU M2 Max z 38 rdzeniami - w naszym teście Wild Life Extreme Unlimited jego wydajność poprawiła się o 14%. Potwierdza to więc nasze wyniki z analizy M2 i wygląda na to, że Apple zmienił coś więcej niż tylko liczbę rdzeni w swoich iGPU.

W porównaniu do swoich konkurentów z Windows, procesor graficzny M2 Max zdołał również utrzymać nowy GeForce RTX 4070 w ryzach, co jest dość imponującym osiągnięciem, biorąc pod uwagę jego znacznie niższy pobór energii. Z drugiej strony, oba procesory graficzne M2 Pro plasują się pomiędzy GeForce RTX 3050 Tia nowymRTX 4050 laptop - również dobry wynik.

Porównanie wydajności nie należy do najłatwiejszych, ponieważ zwykle mierzymy zużycie energii przez urządzenia z systemem Windows za pomocą narzędzia The Witcher 3. Dzięki narzędziu CrossOver udało się uruchomić The Witcher 3 na Macu (zresztą bardzo dobrze), więc i tu możemy zmierzyć zużycie energii. Wyniki nie są jednak w 100% porównywalne, ponieważ na Macu musieliśmy dezaktywować HBAO+ i Nvidia HairWorks. Jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że ta gra nie jest zoptymalizowana pod kątem SoC Apple i jak dobrze działa Apple-native Resident Evil, możemy mieć tylko nadzieję, że w przyszłości pojawi się więcej gier przeznaczonych specjalnie dla procesorów Apple.

Patrząc na wskaźniki zużycia energii, procesory graficzne Apple znacznie wyprzedzają swoich konkurentów - nawet nowe modele RTX 40 nie mają szans