Recenzja gamingowego handhelda Lenovo Legion Go: Dobry pomysł, nie do końca perfekcyjnie wykonany

Legion Go waży około 855 gramów, co czyni go znacznie cięższym niż Asus ROG Ally lub mały Ayaneo Air 1S. Sam tablet waży 641 gramów, podczas gdy lewy kontroler waży 99 gramów, a prawy 115 gramów bez pierścienia FPS i 146 gramów z dołączonym pierścieniem. Zakres dostawy obejmuje miękkie etui, a jeśli handheld jest w nim transportowany, dodaje kolejne 400 gramów do wagi. W sumie oznacza to, że będą Państwo dźwigać ze sobą około 1,3 kg - i nie obejmuje to zasilacza.

Jedna rzecz powinna być jasna: Legion Go ma największy ekran z polem porównawczym. Oczywiście odłączane kontrolery również dodają pewną wagę.

Dwa w pełni wyposażone porty USB-C i szybka karta microSD są standardem dla większości handheldów do gier - ten model nie jest wyjątkiem. W Legion Go brakuje jednak kamery internetowej. Tylko praktyczne zastosowanie może pokazać, czy rozmieszczenie poszczególnych portów jest idealne. Przynajmniej chcielibyśmy, aby czytnik kart SD był nieco lepiej chroniony. Karty microSD byłyby bezpieczniej umieszczone pod podpórką lub dodatkową osłoną.

Nasza karta AV Pro V60 microSD oferuje prędkość transferu do 280 MB/s. Legion Go odczytuje naszą kartę pamięci z prędkością do 146 MB/s, co jest doskonałym wynikiem w porównaniu z urządzeniami porównawczymi.

Gamingowy handheld Lenovo wypadł naprawdę dobrze w naszych testach Wi-Fi. Wysokie prędkości transferu nigdy nie doznały większych spadków.

Zdjęcie tylnej pokrywy tabletu wymaga nie lada wysiłku, choć jest ona przykręcona jedynie sześcioma śrubkami. Niestety, niezliczone plastikowe wióry utrzymują plastikowy element w miejscu, co oznacza, że trzeba pracować z kilkoma kilofami, aby je podważyć. Nawiasem mówiąc, nie trzeba odkręcać podpórki, aby zdjąć tylną pokrywę, ale ułatwia to zadanie. Chociaż prawie nie jest to nawet warte wysiłku, ponieważ wewnątrz można wymienić tylko dysk SSD M.2-2242 NVMe - jeśli wcześniej uda się odkleić wszystkie różne folie samoprzylepne. Wszystkie pozostałe komponenty są przylutowane lub przyklejone.

Kontrolery do gier są wygodne w trzymaniu. Można dobrze dosięgnąć wszystkich przycisków, nawet jeśli ma się mniejsze dłonie. Przyciski naramienne, a także przyciski A, B, X i Y oraz panel sterowania wykazują niewielki opór i mają wyraźny punkt nacisku. Lenovo umieściło przycisk funkcyjny na górze każdej strony kontrolera. Z każdej strony na dole znajdują się dwa kolejne przyciski, którym można przypisać funkcje za pośrednictwem Legion Space. Kontrolery Legion Go mają joysticki z efektem Halla, które nie powinny wykazywać żadnych oznak zużycia. W rezultacie dryf drążka jest praktycznie niemożliwy. Podczas grania zauważyliśmy, że strefy martwe kontrolera są dość duże. Zwłaszcza w grach, które pozwalają ustawić strefę martwą, elementy sterujące szybko stają się nieprecyzyjne, chyba że zostaną dostosowane.

Lenovo zainstalowało przycisk funkcyjny w obu połówkach kontrolera. Aktywują one Legion Space lub szybkie ustawienia. Co więcej, duża liczba kombinacji przycisków jest możliwa dzięki obu tym przyciskom. Kilka przykładów obejmuje robienie zrzutów ekranu, otwieranie menedżera zadań, zamykanie aplikacji oraz włączanie i wyłączanie kontrolerów podczas korzystania z nich bezprzewodowo.

Prawy kontroler posiada mały touchpad, który pozwala na sterowanie kursorem na pulpicie. Może być również używany do sterowania niektórymi grami. Podczas testowania zauważyliśmy, że touchpad nie oferuje funkcji kliknięcia prawym przyciskiem myszy. Pod koniec dnia touchpad wydaje się nieco przeszkadzać, zamiast ułatwiać sterowanie kursorem. Tryb FPS jest do tego bardziej odpowiedni.

Prawie żadna gra w systemie Windows nie obsługuje wprowadzania danych za pomocą ekranu dotykowego, ale nie dotyczy to gier Android. Obecnie można je również pobrać na urządzenia z systemem Windows za pośrednictwem sklepu z aplikacjami Amazon. Legion Go naprawdę pokazuje tutaj swoje mocne strony, ponieważ pozwala na szybkie i precyzyjne wprowadzanie danych.

Zmierzyliśmy czas reakcji ekranu przy 144 Hz i 60 Hz. Oba tryby wykazały identyczne wartości. Szkoda, że przy 144 Hz pojedyncza klatka jest wyświetlana przez około 7 milisekund. W rezultacie czasy reakcji Legion Go nie do końca spełniają nasze oczekiwania, jednak z pewnością są wystarczające dla większości graczy.

Ocena migotania podświetlenia tła okazała się nieco trudna. Zmierzyliśmy lekkie migotanie przy wielu różnych poziomach jasności na Legion Go. Nie możemy jednoznacznie stwierdzić, czy będzie to problem dla wrażliwych użytkowników. Wahania jasności utrzymywały się w jednocyfrowym zakresie procentowym.

AMD Ryzen Z1 Extreme AMD Ryzen Z1 Extreme i 16 GB pamięci RAM zasilają ten gamingowy handheld. An RX 780M również znajduje się w Z1. Jest to stosunkowo mocna jednostka iGPU, która w naszych testach porównawczych zdołała nawet pokonać kilka jednostek dGPU. W rezultacie można cieszyć się wieloma aktualnymi grami przy około 60 klatkach na sekundę z wysokimi ustawieniami szczegółów i w rozdzielczości Full-HD.

TDP Lenovo Legion Go może być konfigurowane przez użytkownika, podobnie jak wentylatory. Zdecydowaliśmy się pozwolić gamingowemu handheldowi zdecydować, co zrobić z jego wentylatorami, wybierając automatyczny tryb wysokiego chłodzenia. Pozostawiliśmy również maksymalne TDP na poziomie 30 watów. W Legion Space i Control Center można zmienić sporo ustawień. Zauważyliśmy, że Legion Space w większości mógłby zostać ulepszony. Sterowanie aplikacją za pomocą myszy i klawiatury lub korzystanie z trybu FPS jest utrudnione przez kilka drobnych błędów.

Seria Phoenix AMD Ryzen Z1 Extreme to jeden z najpotężniejszych procesorów AMD do laptopów. Procesor ten został zoptymalizowany pod kątem gier i dobrze spełnia swoje zadanie w ramach Asus ROG Allyrównież. W porównaniu do technicznie podobnego AMD Ryzen 7 7840Uz1 Extreme brakuje rdzenia AI Ryzen AI. Chociaż w rezultacie Z1 Extreme powinien być nieco bardziej wydajny podczas grania.

W Lenovo Legion Go procesor jest zasilany nieco mniejszą mocą niż w ROG Ally Z1 Extreme. W związku z tym gamingowy handheld Lenovo ma około 10% mniejszą wydajność niż ROG Ally. Na dłuższą metę Legion Go nie jest w stanie utrzymać swojej wydajności przy 30 watach, co ujawniła pętla Cinebench. Po kilku uruchomieniach jego wydajność spadła do poziomu Ayaneo Air 1S z procesorem Ryzen 7 7840U. Ten handheld pracował z mocą 20 watów podczas naszego testu. Mimo to wydajność procesora Lenovo jest więcej niż wystarczająca do gier, co potwierdziły nasze dalsze testy porównawcze.

Testy porównawcze PCMark 10, które koncentrują się głównie na zastosowaniach biurowych i kreatywnych, nie powinny być zbyt interesujące dla większości użytkowników Legion Go, jednak nadal mówią nam wiele o handheldach do gier. Wynika to z faktu, że PCMark testuje również pamięć RAM i dyski SSD. Szybko stało się jasne, że Legion Go ma wyraźną przewagę nad Ayaneo Kunchociaż może dostarczyć swoje AMD Ryzen 7 7840U o mocy do 54 watów. W rezultacie handheld Ayaneo powinien był osiągnąć więcej punktów w tym benchmarku - ale dysk SSD Kun szybko się nagrzewa i działa wolno. Lepiej wypadł tylko w benchmarku skupiającym się na tworzeniu treści, gdzie najbardziej liczy się wydajność graficzna. Dalsze wyniki PCMark 10 pokazują, że pamięć i procesory Legion Go i Asus ROG Ally są podobnie szybkie - ich wynikowe wyniki punktowe leżą dość blisko siebie.

Mały dysk SSD NVMe od Western Digital zainstalowany w Legion Go miał tendencję do szybkiego przegrzewania się w naszej pętli odczytu DiskSPD. Po krótkiej chwili prędkości odczytu dysku SSD znacznie spadły, co skutkowało średnimi wartościami. Podczas krótkich okresów obciążenia, urządzenie pamięci masowej może zapewnić szybki dostęp do danych. Jednak Legion Go nie jest jedynym urządzeniem podatnym na to zjawisko; dysk SSD w Ayaneo Kun jest również podatny na przegrzanie.