Od czasu uruchomienia Webba 25 grudnia 2021 r. astronomowie używają go do badania mgławic planetarnych i otaczających je zawiłości. Tym razem Webb przyjrzał się NGC 6072, zwracając obraz, który NASA porównuje do rozbryzganej farby.
Zazwyczaj mgławice planetarne mają bardziej przewidywalne struktury - okrągłe, eliptyczne lub dwubiegunowe. Jednak asymetryczny wygląd NGC 6072 podważa tę normę, ukazując splątaną masę gazu i pyłu w różnych kierunkach.
Spojrzenie z kamery Webba NIRCam (Near-Infrared Camera) pokazuje, że mgławica jest wielobiegunowa. Kilka eliptycznych wypływów rozchodzi się z centrum w różnych kierunkach. Dysk prostopadły do mgławicy sugeruje, że wypływy prawdopodobnie ściskają otaczający je materiał podczas ruchu.
Astronomowie uważają, że ta niezwykła struktura może wskazywać na obecność dwóch gwiazd w centrum mgławicy. Gwiazda towarzysząca prawdopodobnie oddziałuje ze starzejącą się gwiazdą, która zaczęła zrzucać swoje zewnętrzne warstwy gazu i pyłu, pomagając ukształtować uderzająco złożoną strukturę mgławicy.
Koncentryczne pierścienie, rozszerzające się od centralnego obszaru, ujawnione przez instrument MIRI (Mid-Infrared Instrument) Webba, mogą stanowić kolejny dowód na istnienie gwiazdy wtórnej. Pierścienie sugerują, że istniała jakaś forma pulsacji, która powodowała równomierne uwalnianie gazu lub pyłu we wszystkich kierunkach, być może w odstępie tysięcy lat.
Innym uderzającym szczegółem uchwyconym przez MIRI Webba jest mała różowawo-biała kropka w centrum, uważana za gwiazdę kształtującą całą scenę. Z biegiem czasu, gdy centralna gwiazda stygnie i słabnie, mgławica powoli rozprasza się w ośrodku międzygwiazdowym, wzbogacając go o cięższe pierwiastki, które pewnego dnia mogą pomóc w tworzeniu nowych gwiazd i planet.
Dzięki uchwyceniu tak szczegółowego widoku NGC 6072, Webb toruje drogę do badań nad tym, jak złożone mgławice planetarne pomagają zasilać żłobki, w których rodzą się nowe gwiazdy i planety. Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba nie jest obcy nowym odkryciom NASA skorygować błędne przekonanie dotyczące Urana.
NGC 6072 znajduje się w odległości około 3000 lat świetlnych, co oznacza, że jest widoczna przez teleskop. Potrzebny będzie jednak potężny teleskop, taki jak Celestron NexStar 8 SE (obecnie 1 699,99 USD na Amazon), który ma aperturę 203 mm (8 cali). Proszę pamiętać, że potrzebne będą dobre warunki do obserwacji - ciemne niebo z minimalnym zanieczyszczeniem światłem.