Recenzja laptopa Tulpar T7 V20.6 (Tongfang GM7PG0R): Obecnie jeden z najtańszych laptopów dla graczy z RTX 4060

Obudowa Tongfang wykonana jest w całości z czarnego plastiku. Zielone logo z przodu, szeroki pasek z wzorem plastra miodu pod spodem oraz branding Tulpar z zielonym paskiem na podstawie nad klawiaturą stanowią akcenty urządzenia. Lekko teksturowana powierzchnia przyciąga tłuszcz i ślady odcisków palców.

W naszych testach skręcania podstawę można było dość łatwo wygiąć, a szczególnie boczne krawędzie wydawały silniejsze odgłosy pękania. Poza tym podstawa jest wystarczająco stabilna i to samo można powiedzieć o wyświetlaczu. Zawiasy dobrze utrzymują wyświetlacz w miejscu, ale nie są w stanie zapobiec pewnemu kołysaniu podczas regulacji kąta otwarcia. Ten ostatni wynosi około 145 stopni.

Zauważyliśmy jedynie niewielkie szczeliny wzdłuż przedniej krawędzi, gdzie podstawa styka się z dolną płytą, a ta ostatnia jest lekko zakrzywiona. Spód jest wykonany z nieco bardziej miękkiego plastiku, który można łatwo docisnąć do wewnętrznych elementów chłodzących - zwłaszcza rurek cieplnych - z zewnątrz, w szczególności przy kratkach wentylacyjnych, które są jeszcze bardziej miękkie ze względu na ich szczeliny. Nie powinno się to jednak zdarzyć dzięki czterem gumowym nóżkom.

Ogólnie rzecz biorąc, jakość wykonania jest w porządku, ale na rynku są zdecydowanie bardziej stabilne i lepszej jakości urządzenia.

Podoba nam się, że laptop jest wyposażony w pełnowymiarowy czytnik kart SD. Mniej imponujące jest to, jak wolno działa czytnik kart. Nie ma mechanizmu zatrzaskowego, a karty wystają do połowy.

Zmierzyliśmy sekwencyjne szybkości odczytu i zapisu wynoszące zaledwie około 27 MB/s, co w niczym nie dorównuje naszej referencyjnej karcie AV PRO MicroSD 128 GB V60. Skopiowanie 1 GB materiału zdjęciowego z karty na pulpit zajmuje aż 48 sekund! Konkurencja jest znacznie szybsza, chociaż Legion 5 i XMG nie są decydujące.

Urządzenie posiada złącze LAN RJ45. W przypadku sieci WLAN Tulpar zainstalował moduł Intel Wi-Fi 6 AX201, który obsługuje Wi-Fi 6, ale nie Wi-Fi 6E.

Szybkość transmisji jest wysoka i bardzo stała podczas wysyłania i odbierania.

Podczas gdy przynajmniej XMG i Legion 5 opierają się już na kamerach internetowych Full HD, Tulpar, podobnie jak inni konkurenci, nadal ma kamerę 720p.

To również musi zmagać się z dość dużymi odchyleniami kolorów i słabą ostrością, co powoduje, że nie przekazuje bardzo ładnego obrazu użytkownika.

Tulpar jest wyraźnie skierowany do graczy, a jego stosunkowo mały touchpad (ok. 10,6 x 7,35 cm) sprawia, że jest to oczywiste, mimo że laptop jest modelem 17-calowym. Ze względu na klawiaturę numeryczną, nie jest ona całkowicie wyśrodkowana - zamiast tego znajduje się nieco po lewej stronie, co oznacza, że znajduje się tuż pod spacją.

Jego powierzchnia jest przyjemna i gładka tylko w optymalnych warunkach - innymi słowy, gdy tylko dłonie są trochę wilgotne, zaczepiają się o jego powierzchnię. Touchpad można (de)aktywować poprzez dwukrotne dotknięcie lewej górnej części, a mała dioda LED pokazuje jego aktualny stan.

Odgłosy kliknięcia są nieco głośniejsze i nie nadają urządzeniu wysokiej jakości, ale są w porządku. Podsumowując, touchpad reaguje bardzo dobrze, zapewniając solidną ogólną wydajność. Gracze prawdopodobnie i tak sięgną po mysz.

Matowy wyświetlacz IPS Full HD od Chi Mei to stary znajomy, który znalazł również swój dom w kilku tańszych laptopach MSI z serii G, w tym MSI GP75 Leopard 9SD (2019), który wcześniej testowaliśmy, a także w MSI GT76 9SG (2019) i MSI GE75 9SG. Oczywiście wiek nie jest w tym przypadku oznaką jakości. Z wyjątkiem Katany, żaden z konkurentów nie polega na Full HD na 17 calach, ale zamiast tego na ekranach o wyższej rozdzielczości z 2560 x 1440 pikseli.

Mimo to panel niekoniecznie jest zły. Jego średnia jasność wynosząca około 350 nitów jest w porządku, ale jego podświetlenie mogłoby być bardziej równomierne. Z kolei kontrast jest wyższy niż w urządzeniach porównawczych dzięki wartości czerni, która jest dobra dla urządzenia budżetowego. Krwawienie podświetlenia jest ledwo zauważalne i zdecydowanie nie powinno przeszkadzać.

Ekran migocze przy poziomach jasności poniżej 25%, jednak z wysoką częstotliwością od 25 kHz do 42 kHz, co oznacza, że nawet wrażliwi użytkownicy nie powinni mieć z tym żadnych problemów. Jego czas reakcji wynosi około 11 (od czerni do bieli) do 15 ms (od szarości do szarości).

Nasz Tulpar spisał się dobrze podczas pętli Cinebench R15, zapewniając wysoką i przede wszystkim bardzo stałą wydajność bez żadnych spadków po kilku pierwszych przebiegach. W trybie overboost TDP wynosiło od 95 do 96 watów, w trybie entuzjastycznym było to nadal 82 waty, a w trybie zrównoważonym odnotowaliśmy tylko 48 watów. W trybie bateryjnym jest on automatycznie ustawiony na zrównoważony. Tutaj wydajność procesora spada o około 27 procent.

Ogólnie rzecz biorąc i we wszystkich testach porównawczych, T7 był prawie na tym samym poziomie wydajności, co przeciętny laptop wyposażony w ten sam procesor w naszej bazie danych. W wielu testach był nawet szybszy, ale jego niezwykle niskie wyniki wielowątkowe w Geekbench nieco psują jego ogólny wynik. W testach Cinebench był o około 11 procent szybszy niż przeciętny i7-13700H.

To plasuje go dokładnie pośrodku porównywanych urządzeń pod względem wydajności - tylko Legion 5 był zauważalnie szybszy, a wszyscy inni konkurenci byli w odległości kilku punktów procentowych od naszego urządzenia testowego.

Jego niezwykle niskie wyniki wielordzeniowe w testach Geekbench są dość interesujące. Jego wyniki pozostały bardzo niskie nawet po różnych powtórzeniach(testowanooverboost, dGPU i tryb hybrydowy). Jednak w testach Cinebench jego wyniki wielowątkowe były normalne lub dobre.