Procesor Core i7-5600U to najwydajniejsza obecnie jednostka Core 5. generacji (Broadwell). Procesor ten ma TDP w wysokości 15 W i jest dwurdzeniowy. Jego bazowe taktowanie wynosi 2,6 GHz, czyli jest aż o 500 MHz wyższe, niż w przypadku Core i7-4600U (Haswell). Maksymalna częstotliwość taktowania (3,2 GHz) jest natomiast 100 MHz niższa. To jednak powinno być kompensowane przez ulepszenia w architekturze CPU i poprawioną wydajność na MHz. Przy obciążeniu obu rdzeni maksymalna częstotliwość taktowania to 3,1 GHz.

Po uruchomieniu testu renderowania wielowątkowego aplikacji Cinebench R11.5 taktowanie CPU faktycznie wynosiło 3,1 GHz, ale po około 30 sekundach zostało obniżone do 2,8 GHz. To z powodu tego, że przy wykorzystywaniu funkcji turbo w maksymalnym stopniu pobór mocy osiąga 19,5 W, a po obniżeniu taktowania spada do 15 W. W teście renderowania jednowątkowego taktowanie nie było ograniczone i cały czasy wynosiło 3,2 GHz przy poborze mocy na poziomie 11 W.

W testach jednowątkowych aplikacji Cinebench przewaga X250 z i7-5600U nad ThinkPadem X240 z Core i7-4600U osiągała kilka procent (5-9%), natomiast w testach renderowania wielowątkowego przekraczała 20%. 

Zintegrowany z procesorem układ grafiki o nazwie HD Graphics 5500 ma 24 jednostki wykonawcze (HD Graphics 4400 z procesorów starszej generacji posiada ich 20). Jego taktowanie wynosi 300-950 MHz.

ThinkPad X250 posiada tylko jedno gniazdo pamięci RAM. Maksymalna wielkość tej pamięci to 8 GB i taką właśnie miał testowany egzemplarz. Co istotne, pamięć ta pracuje w trybie jednokanałowym i nie da się uzyskać trybu dwukanałowego, który zwiększyłby wydajność komputera. 

W testach 3DMark przewaga ThinkPada X250 z HD Graphics 5500 nad X240 z HD Graphics 4400, trochę słabszym procesorem i pamięcią RAM również działającą w trybie jednokanałowym wynosiła około 20-40%.

ThinkPad X250 to ostrożna modyfikacja modelu X240. Widocznie w firmie Lenovo uznano, że poprzednik bohatera niniejszej recenzji był na tyle udany, że nie warto dokonywać w nim gruntownych zmian. 

W zasadzie można być z tego zadowolonym, bo faktycznie pozostawiono sporo cech pozytywnych. Obudowa jest solidna, klawiatura tradycyjnie już okazuje się wygodna, a emisja hałasu jest wręcz znikoma nawet pod obciążeniem. Matryca Full HD odznacza się dość dobrymi parametrami obrazu, a jej wysoka rozdzielczość pozwala na produktywną pracę na małym ekranie. 

Jeżeli chodzi o nowości, pozytywnie można ocenić wydajność niskonapięciowego procesora Intel Broadwell. Z zadowoleniem trzeba przyjąć powrót osobnych przycisków manipulatora punktowego. Szkoda jednak, że pozostawiono zintegrowane przyciski płytki dotykowej. Z tego powodu część potencjalnych nabywców będzie się skłaniała ku wyborowi laptopa marki HP lub Dell. Konkurencyjne konstrukcje mają też o jeden port USB więcej.