Lodowiec Jakobshavn - znany również jako Sermeq Kujalleq - jest najbardziej aktywnym lodowcem na pokrywie lodowej Grenlandii. Znajdujący się na zachodnim wybrzeżu wyspy lodowiec dostarcza latem do morza ogromne ilości słodkiej wody. Roztopiona woda, która ma większą wyporność niż woda słona, unosi się, prawdopodobnie pociągając za sobą składniki odżywcze, takie jak żelazo i azotany, które wspierają wzrost fitoplanktonu. Fitoplankton, będący podstawą morskiej sieci pokarmowej, służy jako pokarm dla kryla i innych pasożytów, które z kolei wspierają większe zwierzęta morskie, w tym ryby i wieloryby.
Zawartość składników odżywczych w wodach powierzchniowych zwykle spada latem, ponieważ większość z nich jest zużywana przez wiosenny zakwit fitoplanktonu. W związku z tym upwelling z odpływu lodowcowego byłby ważny we wspieraniu fitoplanktonu Grenlandii latem. Jednak potwierdzenie tego procesu w pobliżu grubej na milę pokrywy lodowej Grenlandii okazało się prawie niemożliwe, ponieważ wody przybrzeżne są zatkane górami lodowymi wielkości bloków miejskich.
Aby sprostać temu wyzwaniu, NASA zwróciła się do zaawansowanych modeli komputerowych w celu symulacji fiordu lodowca Jakobshavn. NASA wykorzystała model Estimating the Circulation and Climate of the Ocean-Darwin (ECCO-Darwin) - model, który wykorzystuje dane z dziesięcioleci. Uruchomienie tego modelu na superkomputerach NASA ujawniło, że spływ lodowcowy może zwiększyć letni wzrost fitoplanktonu o 15-40%.
Należy jednak wykonać jeszcze więcej pracy, co potwierdził Dustin Carroll, oceanograf związany z Laboratorium Napędu Odrzutowego NASA w Południowej Kalifornii. "Zrekonstruowaliśmy to, co dzieje się w jednym kluczowym systemie, ale wokół Grenlandii jest ponad 250 takich lodowców" - powiedział Carroll.
Źródło(a)
Źródło obrazu: Jeremy Bishop