Deska do pracowania. Samsung nie jest oficjalnie obecny na naszym rynku, ale można w Polsce nabyć niektóre laptopy tego producenta. Tak jest w przypadku modelu X22. To poręczny sprzęt z ekranem 14". Tyle tylko, że koreański producent bardzo się ceni i cacko to kosztuje krocie.

Jak na notebook wysokiej klasy przystało, wyposażenie w złącza jest dość dobre, ale też bez przesady. Z rzadziej występujących mamy tu HDMI. Brakuje natomiast FireWire i S-Video. Złączy USB jest trójka. Nieciekawe jest miejsce, w którym wyprowadzono gniazdo karty sieciowej (środek lewek ścianki). X22 można połączyć ze stacją dokującą X-Dock.

Myszę zastępuje touchpad, którego tabliczka ma wymiary 6,9 na 4,1 cm. Zarówno od strony kontaktowej jak i funkcjonalnej zalicza się on do najlepszych urządzeń wskazujących, z jakimi mieliśmy do czynienia. Działa naprawdę dokładnie i pozwala na wygodne i sprawne kierowanie kursorem. Właściwości ślizgowe nieco szorstkawej powierzchni tabliczki są dobre. Touchpad wyłączymy kombinacją Fn+F10.

Towarzyszące gładzikowi przyciski nie spodobały się nam. Są spore, to dobrze, ale wydają się mało konkretne i trochę za bardzo latają przy wciskaniu. Poza tym wytwarzany klik jest zdecydowanie za głośny.

Co prawda laptop Samsunga jest mały i lekki, ale jego podzespoły mają spory ciężar gatunkowy. Testowany przez nas model wyposażony był w procesor Intel Core 2 Duo T7500 (2,2 GHz), który będzie sobie dobrze radził z wymagającymi sporej wydajności operacjami.

Serwowanie grafiki odbywa się za pomocą autonomicznego układu AMD/ATI Mobility Radeon HD 2400. Czytelnik może go pomylić MR HD 2400 XT, do którego jednak sporo mu brakuje. Układy te różnią się bowiem wyraźnie taktowaniem (zegar rdzenia zwykłej HD tyka z częstotliwością 450 a nie 600 MHz, a pamięci - 500 w miejsce 700 MHz). Karty te posiadają tyle samo jednostek strumieniowych i obie mają 64-bitową magistralę pamięci (podobnie zresztą jak GF 8400M GS, której wydajność jest bardzo zbliżona do HD 2400). MR HD 2400 posiada 128 MB własnej pamięci, przekracza więc próg 64 MB, czego wymagają niektóre gry (np. Wiedźmin i NWN2).

Ograniczone zasoby mocy MR HD 2400 nie pozwalają tej karcie obsłużyć płynnie bardziej wymagającej części nowszych gier i to pomimo obniżonych ustawień. W rozdzielczości 1024x768 i przy średnim poziomie szczegółowości World in Conflict okazał się być niegrywalny.

Dysk twardy Fujitsu o pojemności 200 GB (bufor 8 MB) to przeciętniak w swojej klasie (5400 obr/min) jeżeli idzie o wydajność pracy.

Na tle innych laptopów z jego kategorii wielkościowej Samsung X22 Pro wypada w tej dziedzinie o tyle korzystnie, że jego nabywca otrzymuje w zestawie od razu dwa akumulatory. Pierwszy z nich, 4-komorowy o pojemności 38,48 Wh mieści się zgrabnie w obrysie obudowy i wystarcza na godzinę-dwie. Większy, 8-komorowy (76,96 Wh), wystaje nieco poza tył notebooka, ale potrafi zasilać komputer przez dwie do trzech i pół godziny. Wykorzystując w pełni oba akumulatory, można więc pracować na laptopie przez pół dnia roboczego, będąc odciętym od zasilania sieciowego. Baterie ważą w sumie 648 g, co jest niebagatelne, jeśli zabieramy Samsunga w drogę.

Oba akumulatory posiadają wskaźniki stanu naładowania, który można kontrolować poprzez naduszenie we wskazanym miejscu. Ładowanie zabiera po około dwie godziny na każdy (czyli trwa krótko) i to niezależnie od tego czy laptop jest na chodzie czy wyłączony.

Samsung X22 Pro to lekki, nowoczesny notebook użytkowy, którego cena jest jednak dość niebotyczna jak na nasze warunki i wobec tego, co ma do zaproponowania konkurencja. Tym samym w naszym kraju może on zaciekawić chyba wyłącznie koneserów tej cenionej w Europie Zachodniej marki laptopów.

Na rzecz tego notka przemawiają niewielka waga, świetne wykonanie i wysokiej jakości materiały konstrukcyjne (magnezowa rama). Do plusów zaliczyć też można względnie wydajne podzespoły (można znaleźć "14" z mocniejszymi kartami graficznymi, ale większość posiada słabsze).

Gorsze noty można wystawić Samsungowi za pracę na akumulatorze (kiedy użyć obu baterii, można uzyskiwać świetne przebiegi, ale - no, właśnie; trzeba kombinować z dwiema), słabiutko podświetloną matrycę (choć matowa, nie da się na niej pracować na powietrzu), a także brak modułu szyfrującego TPM (za te pieniądze powinien zmieścić się w standardzie).