IdeaPad Z500 jest kolejnym modelem Lenovo utrzymanym w stylistyce notatnika, którą zaczęto stosować w modelu U260, a która jest nieśmiało kontynuowana choćby w przetestowanym niedawno Y500. Linia klapy przechodzi płynnie w tył laptopa i zawija się pod spód. W testowanym egzemplarzu brązowe wykończenie do złudzenia przypominało okładkę książki. Dostępna jest też wersja biała. Inni producenci bardzo rzadko dbają o wystrój dołu współgrający z resztą obudowy. Srebrny pulpit roboczy w zamkniętym Lenovo Z500 wygląda niczym kartki zeszytu. Ogólnie widać, że bardzo przyłożono się do niemal każdego detalu i wygląd omawianego modelu jest naprawdę elegancki. 

Popracowano również nad gabarytami. W stosunku do Z580 bohater testu jest niemal o pół centymetra cieńszy i o 100 g lżejszy. Kosztem wizerunku ucierpiała jednak funkcjonalność. Spód laptopa jest gładki i pozbawiony klap serwisowych. By wymienić akumulator, dysk twardy czy pamięć, trzeba zdemontować dużą część obudowy i jakieś 20 śrubek. Zdecydowanie nie jest to sprzęt dla osób lubiących modyfikować wyposażenie laptopa. Dobrze chociaż, że do przeczyszczenia wiatraczka wystarczy odkręcić jedynie dwie śrubki i wypchnąć klawiaturę.

Użyte na zewnątrz tworzywa są przyjemnie miękkie, a na ascetycznym pulpicie roboczym użyto szczotkowanego aluminium. Wszystkie powierzchnie są raczej łatwe do utrzymania w czystości.

Jakość wykonania oceniam dobrze. Użyte materiały są nie tylko miłe w dotyku, ale i wytrzymałe oraz dobrze spasowane. Gdy jest trzymany za róg korpusu, Z500 nie wygina się, ani nie trzeszczy. Zarzuty można mieć natomiast do dekla. Należycie ochrania on matrycę, ale w dolnej partii jest dosyć giętki. Raczej pozytywne wrażenie sprawiają zawiasy. Przyzwoicie trzymają zadaną pozycję nawet przy odchyleniu do maksymalnych 140 stopni. Laptopa nie da się otworzyć tylko jedną ręką.

Liczba zamontowanych złączy nie wykracza poza standard. Z trzech dostępnych portów USB tylko jeden obsługuje szybszy standard 3.0. VGA, HDMI czy schowany za półzaślepką LAN (prowadzący do karty tylko w wersji 10/100 Mb/s) nie zadziwią już nikogo. Szkoda, że wszystkie one tłoczą się w przednich partiach ścianek bocznych w stosunkowo małych odstępach. Po podpięciu kabli trudno będzie swobodnie operować myszką niezależnie od tego, której ręki będzie się używać.

Przekątna 15,6" i rozdzielczość 1366 x 768 pikseli to najczęściej obecnie spotykane parametry matryc laptopów z przystępnej półki cenowej. Nie dziwi więc fakt, że i pozostałe właściwości ekranu Lenovo Z500 są przeciętne.

Błyszczący wyświetlacz produkcji Samsunga ma średnią jasność obrazu na poziomie nieprzekraczającym 200 cd/m². Oznacza to, że korzystanie z niego pod gołym niebem wiąże się ze sporymi niedogodnościami. Wpadająca w kolor szary czerń i słaba wartość kontrastu to też niestety standard w tanich panelach typu TN. Jeśli ktoś nie porównuje tego sprzętu z wyższej jakości matrycami i używa laptopa głównie do przeglądania internetu czy prac biurowych, nie będzie narzekał. Bardziej wymagające osoby będą zmuszone podłączyć zewnętrzny monitor, gdyż odwzorowanie barw z zakresu sRGB osiąga tu ledwie około 60%. Podobnie wygląda ten parametr w innych popularnych laptopach (m.in. w Samsungu RF511).

Lenovo Z500 to jeden z kilku laptopów ze stosunkowo wydajną kartą graficzną w przystępnej cenie. Jako taki może liczyć na dużą popularność. Nie oferuje co prawda tak łatwego dostępu do podzespołów, jak konkurencyjne modele MSI CX61, Acer V3-571G i Lenovo Z580, ale za to jest zdecydowanie zgrabniejszy. Zamknięty do złudzenia przypomina papierowy notatnik.

Pozostałe jego cechy, z czasem pracy na akumulatorze na czele, są raczej przeciętne. Do słabej matrycy trzeba się (tak jak w przypadku konkurencji) przyzwyczaić. Chłodzenie nie hałasuje nadmiernie, a klawiatura jest całkiem wygodna. 

Z500 może nie zdobędzie uznania w oczach potrzebujących dobrej matrycy grafików lub lubiących pogrzebać we wnętrznościach komputera majsterkowiczów, ale ogólnie muszę ocenić ten model jako udany.