Swojska nowoczesność. Jak to dobrze być częścią cywilizowanego świata. Dzięki temu możemy bowiem jako jedni z pierwszych na całym globie zamieścić u siebie recenzję laptopa z najnowszą zdobyczą techniki Intela, produkowanego zresztą przez polską firmę Comes. W niniejszym opracowaniu prezentujemy i omawiamy wady oraz zalety Aristo Smart 500 z procesorem generacji Penryn.

Dzięki uprzejmości firmy Comes jako pierwsi w kraju i zapewne jedni z pierwszych na świecie mogliśmy przetestować notebook Aristo z procesorem Core 2 Duo T8300 (2,4 GHz). Jest to więc ni mniej ni więcej tylko Penryn, przedstawiciel nowej generacji dwurdzeniowców Intela. Zasadniczą jego cechą jest zaawansowana technologia wykonania 45 nanometrów. Intel twierdzi, że jest to jeden z większych przełomów na polu techniki tranzystorowej (z racji wykorzystania dwóch całkiem nowych materiałów do budowy ścian izolacyjnych i bramek tranzystora). No i faktycznie - tranzystory cechują się zdecydowanie większą sprawnością i pięciokrotnie mniejszym upływem prądu między źródłem a drenem. Niemal dwukrotnie większa gęstość upakowania tranzystorów w porównaniu z poprzednikiem (Merom w technologii 65 nm) to jest coś, a świadomość, że w tym układzie scalonym funkcjonuje aż 410 mln tranzystorów budzi szacunek.

Mniejszy rozmiar tranzystorów przesądza o tym, że ich włączanie i wyłączanie pochłania mniej energii. Poza tym Penryn ma możliwość głębszego i szybszego przechodzenia w stan bezczynności (tryb Deep Power Down, czyli C6). Postęp technologiczny swoją drogą, ale nie można wrzucać wszystkich jednostek nowej generacji do jednego worka. Pisząc, że Penryny są oszczędniejsze, dokonujemy uogólnienia, gdyż nie wszystkie modele wykorzystują to samo napięcie i jeżeli już wszystkie są oszczędniejsze od Meromów, to tylko od niektórych. Nasz test wykazał mianowicie, że T8300 pracuje w innym (wyższym) zakresie napięć niż T9300 i T9500. Według wskazań CPU-Z w zależności od mnożnika może się ono wahać w granicach od 1,062 do 1,250 V.  Tym samym przy oszczędzaniu energii nasz laptop powinien działać na akumulatorze dłużej niż ta sama konstrukcja z T7100, ale już przy  maksymalnym jego obciążeniu wypadnie gorzej. Natomiast w porównaniu z T7500 powinniśmy osiągać krótsze przebiegi w trybie oszczędnym, ale dłuższe przy wykorzystaniu pełni mocy procesora.

Jeżeli idzie o osiągi, dokonaliśmy wszechstronnego porównania T8300 ze słabszym T5450 (1,67 GHz) i Turionem TL-64 (2,2 GHz). Wkrótce opublikujemy osobny test, gdzie zaprezentujemy porównanie wydajności na tle równorzędnego Core 2 Duo generacji Merom bis. Na razie możemy powiedzieć, iż pakowanie sekwencji filmowej WinRARem przy wykorzystaniu najwyższej kompresji okazało się u rywali o 21% (T5450) i 82% (TL-64) wolniejsze. Na polu konwersji wideo z kolei porównywane procesory odstawały od T8300 odpowiednio o 45-53% i 42-45%.

Takie cechy Penryna jak technologia IDA (Intel Dynamic Acceleration) czy obsługa instrukcji SSE4 są tylko ciekawostkami bez większego znaczenia praktycznego.

Warto jeszcze wspomnieć, że ten zupełnie nowy konstrukcyjnie procesor współdziała z chipsetem 965GM i jest kompatybilny z podstawką Socket P. Stąd obecność w naszym Smarcie 500 zintegrowanej karty graficznej GMA X3100 (wersja z niezintegrowanym GeForce'em 8400M GS nosi nazwę Prestige 1800).

Hałas

Pod tym względem Smart 500 wypada tak sobie.

Przy minimalnym obciążeniu wiatraczek nie odzywa się, a słychać tylko dysk. W trybie oszczędzania energii twardziel wyłączał się i włączał co jakiś czas, a przez chwilę, kiedy ustawało wirowanie talerzy, doświadczaliśmy bezszelestnej pracy komputera (poniżej 32 dB). Czyniony przez dysk szum jest swoją drogą dość donośny i wyraża się wartością 34,5 dB (35,2 dB, kiedy nakłada się nań chrobot głowic).

Kiedy jednak choćby trochę mocniej obciążymy podzespoły (na przykład prowadząc rozmowę przez Skype'a), wentylator będzie szumiał co jakiś czas przez kilkanaście sekund i - co istotne - w sposób raczej głośny.

Przy mocniejszym obciążeniu wentylator pracuje ciągle, a natężenie dobywającego się z komputera dźwięku wynosi 42 dB. Przy pełnym wykorzystaniu procesora wiatrak przyspiesza, a hałas wzmaga się do blisko 45 dB, co jest maksimum (dość wysokim w przypadku sprzętu z kartą zintegrowaną) dla tego laptopa.

Podczas oglądania filmów wentylator załącza się co kilka minut na kilkanaście sekund, co jest dość denerwujące, ale ostatecznie można to przeboleć. Szum samego napędu (i dysku) to 38 dB.

Przykro nam to stwierdzić, ale Smart 500 piszczy (podczas pracy na akumulatorze i zasilaniu z sieci) jak głupi (jak to określił dosadnie jeden z nas). Kiedy obcujemy z komputerem w cichym pomieszczeniu, ten skwierczący, metaliczny dźwięk wysokiej częstotliwości bardzo nieprzyjemnie drażni receptory, natomiast w mniej spokojnym miejscu trzeba będzie zazwyczaj przytknąć ucho do klawiatury, by usłyszeć to ćwierkanie przetwornicy.

Ciepło

Pozbawiony autonomicznej karty graficznej Smart 500 nagrzewa się dość wyraźnie, przynajmniej na spodzie. Po intensywnej pracy temperatura może tam osiągnąć 42 stopnie Celsjusza. Pozytywnie oceniamy fakt, że pulpit pozostaje zawsze co najwyżej letni.

Jeśli siedzimy z umieszczonym na kolanach laptopem, który czerpie energię z akumulatora, już po godzinie zaczniemy się kręcić nerwowo, gdyż będzie nas uwierać nadmiar ciepła nagromadzonego między maszyną a ciałem.

Głośniki

Uuu, ale klapa. Laptop Aristo nie jest co prawda niemową, ale tembr wydawanego przez głośniczki dźwięku oraz jego natężenie nie zachęcają do korzystania z nich zbyt często.

Smart 500 posiada na stanie akumulator Simplo o pojemności 53 Wh. Dzięki bardziej energooszczędnemu od poprzedników procesorowi pozwala on na osiąganie w pełni zadowalających czasów pracy. Dość powiedzieć, że grzebiąc w sieci za pośrednictwem WiFi i przy zrównoważonym trybie zasilania, udało się nam działać bite trzy godziny. Maksymalnie lapek może pracować nawet pięć godzin bez kwadransa. Kiedy zaś będziemy wyciskać siódme poty z procesora, energia wyczerpie się po pięciu kwadransach, co stoi w zgodzie z tym, co napisaliśmy wyżej w passusie traktującym o wydajności podzespołów.

Pro

Contra