kometa 3I/ATLAS została po raz pierwszy odkryta 1 lipca 2025 r. przez finansowany przez NASA system ATLAS (Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System) - system opracowany przez University of Hawai'i. Kometa została zaobserwowana w odległości 420 milionów mil od Słońca za pomocą Gemini North Telescope. Jednak obserwacja dokonana 21 lipca przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a NASA/ESA pozwoliła astronomom na dokładniejsze oszacowanie rozmiaru jądra komety.
Dane zebrane przez Hubble'a sugerują, że jądro komety może mieć średnicę do 5,63 km (3,5 mili), ale jego średnica może wynosić nawet 304,8 m (1000 stóp). Obraz Hubble'a pokazuje pióropusz pyłu wyłaniający się z komety od strony Słońca. Obraz wskazuje również na ogon pyłu wypływający z jądra komety.
Tempo utraty pyłu ujawnione przez Hubble'a nie jest jednak charakterystyczne dla 3I/ATLAS. Jest ono zgodne z kometami, które po raz pierwszy wykryto w odległości około 300 milionów kilometrów od Słońca. Te komety, które są zamrożonymi kulami pyłu i lodu, nagrzewają się, gdy zbliżają się do Słońca. Część zamrożonego materiału zamienia się w gaz, tworząc obserwowany pył unoszący się z komety.
Jednak w przeciwieństwie do wcześniej obserwowanych komet, 3I/ATLAS porusza się z rekordową prędkością 130 000 mil na godzinę (209 215 km/h). Jej prędkość stanowi dowód na to, że kometa podróżowała przez przestrzeń międzygwiezdną przez wiele miliardów lat. Uważa się, że impulsy grawitacyjne z gwiazd i mgławic stale zwiększały jej prędkość w czasie.
Pomimo obecnych odkryć, jeden aspekt komety nie został jeszcze bezpośrednio zaobserwowany - jądro. NASA zaplanowała kolejne misje, które dostarczą więcej szczegółów na temat komety, w tym jej składu chemicznego. Tymczasem profesor z Uniwersytetu Harvarda, Avi Loeb, sugeruje, że jest to obca sonda.
Źródło(a)
NASA oraz Sky at Night Magazine
Źródło zdjęcia: NASA (link powyżej)