Odbrązowiony Latitude. Co prawda Dell Latitude D520 ma już swojego następcę (zresztą identycznie wyglądającego), testowaliśmy go z miłą chęcią, choćby przez wzgląd na Czytelników szukających solidnego laptopa z drugiej ręki. Jest to model biznesowy, a te przecież cechują się mocniejszą konstrukcją niż tych przeznaczonych dla zwykłego konsumenta. D520 wyróżnia się 15-calowym ekranem w formacie tradycyjnym.

Latitude D520 jest konstrukcją z 2006 roku i to widać. To znaczy dopiero po otwarciu klapy - przyciski touchpada tego kształtu są reliktem dawnych czasów. Dell nie miał dotychczas ręki do projektowania laptopów ponadczasowych, które nie starzałyby się tak szybko, i dopiero ostatnimi czasy zaczyna się to zmieniać. W sumie jednak, szczególnie w stanie zamkniętym, komputer prezentuje się dość zgrabnie.

Nie o urodę jednak w tym sprzęcie chodzi. Na pierwszym miejscu z założenia powinna stać solidność. Z nią jednak wcale nie jest najlepiej. Latitude D520, jako jedyny w swojej rodzinie, nie posiada obudowy  magnezowej. Plastiki są miłe w dotyku i wydają się trwałe.

Trzeba natomiast zauważyć, że obudowa nie jest zadowalająco sztywna. Do ideału dużo brakuje pokrywie ekranu, której wieko mocno poddaje się naduszaniu. Wygląda to dość groźnie. Natomiast próby wyginania ekranu na boki przynoszą niewielki skutek. Nieznacznie (ale jednak) uginają się pod naciskiem elementy na pulpicie (miejsca oparcia dłoni oraz listwa powyżej klawiatury).

Niefajne jest też to, że akumulator nie przylega ciasno do swojej wnęki i kolebie się nieprzyzwoicie. Można go usłyszeć podczas przenoszenia, co wcale nie jest miłe. Dodatkowo nie jest przyjemne uczucie, kiedy przemieszczając się ze swoim drogocennym sprzętem, mamy świadomość, że część, za którą go uchwyciliśmy, jest ruchoma. Poza tym wysoce nieszczęśliwe jest umieszczenie za akumulatorze jednaj z czterech kauczukowych nóżek - po jego odjęciu zasilany z sieci komputer traci stabilność (o ile stoi na twardym, wypoziomowanym podłożu).

Kontynuując wątek niestabilnych elementów, należy jeszcze nadmienić, iż klapa po zamknięciu nie jest na tyle zablokowana, żeby się odrobinę nie kołatać. To wina mechanizmu ryglującego, który jest dość specyficzny, inny niż u większości notków Latitude - ekran jest uwalniany poprzez wepchnięcie do środka pokaźnego spustu.

Zawiasy są szerokie. Po korekcie ustawienia ekranu występuje jego lekkie dygotanie.

Posiadający 15-calowy ekran formatu 4:3 D520 waży tyle co wiele współczesnych notebooków z panoramicznym wyświetlaczem 15,4" (2,7 kg). To dość pomyślna wiadomość dla osób, które chciałyby w nim widzieć sympatycznego kompana w podróży.

Jako że akumulator jest schowany na spodzie, rozłożenie złączy jest sensowniejsze niż w tych laptopach, do których baterię doczepia się z tyłu. Na liczbę interfejsów nie można narzekać. Mamy tu zarówno PC Card jak i ExpressCard, a także przydatny w niektórych zakładach pracy port szeregowy (COM). Niektórym może się nie podobać brak cyfrowego złącza obrazu, które mogło się przydać, tym bardziej, że w projektorach coraz częściej spotykamy wejście DVI. Porty USB są niby skupione blisko siebie, jednak okolice prawego tylnego narożnika to dla nich właściwe miejsce.

Nad wyposażeniem nie ma się co specjalnie rozwodzić. Standardem stały się procesory dwurdzeniowe, które w zeszłym roku były wysokiej klasy. Stąd obecność Core 2 Duo T5500 nie jest niczym szczególnym.

Za grafikę odpowiada układ zintegrowany GMA 950.  Dopóki Intel nie przedstawi sterowników pobudzających do pracy sprzętowe T&L i jednostki cieniowania w X3100, nabywcy laptopów ze starszą kartą nie mają czego żałować.

Dysk Toshiby nie jest przesadnie szybki, a jego pojemność (80 GB) stawia go w gronie mniejszych.

Hałas

Co jak co, ale D520 jest bardzo, ale to bardzo cichy. W trakcie lekkich zadań właściwie go nie słychać. Podczas wykorzystywania go zaś do oporu... właściwie też. Dopiero po poddaniu komputera dłuższemu maksymalnemu obciążeniu wentylator staje się bardziej słyszalny (poziom 34,6 dB). Doświadczyć takiej sytuacji będzie jednak prawdziwym wyczynem (jeśli ktoś nie nastawia się na to z góry).

Cichutkie są także dysk twardy oraz napęd optyczny (najcichszy, z jakim mieliśmy do czynienia).

W tej kategorii ocennej Dell wypada więc wzorowo.

Ciepło

Z nagrzewaniem się obudowy nie ma większych problemów. Dla użytkownika ważna jest tylko informacja, że miejsce oparcia prawej dłoni może się rozgrzać do 37°C. Nie jest to żaden sygnał alarmowy, ale da się wyczuć czające się ciepełko. Maksimum na spodzie nie przekracza 39 kresek.

Standardowy (dostępny jest jeszcze mniejszy) akumulator 6-ogniwowy o pojemności 56 Wh trzyma dość długo, choć nie spodziewajmy się rewelacji. Na D520 można podziałać od półtorej do trzech i pół godziny (ze zmniejszoną do minimum jasnością daje się przy odrobinie dobrej woli pracować, szczególnie wieczorem).

Dziękujemy za wypożyczenie egzemplarza do testu firmie Dell4U.