Producent przekonuje na swojej stronie internetowej, że ProBook 430 to "styl, który można zobaczyć i poczuć". I faktycznie - nie można mu odmówić eleganckiego wyglądu. Ładne jest choćby gumowane wieko z połyskliwym logo HP. Niestety tylko do czasu, kiedy zacznie się dotykać ten element laptopa - zostają na nim rzucające się w oczy ślady.

Pulpit roboczy jednostki zasadniczej jest natomiast metalowy i - w przeciwieństwie do wieka - odporny na zabrudzenia. Srebrna powierzchnia tej części laptopa jest matowa. Nieco chropowate tworzywo na spodzie jednostki zasadniczej ułatwia przenoszenie komputera, umożliwiając pewny chwyt.

Wysokość ProBooka 430 w tylnej części obudowy to tylko 23 mm. Laptop ten wydaje się smukły. Waży około 1,6 kg, czyli niewiele.

Sztywność jednostki zasadniczej jest zadowalająca. W żadnym miejscu nie ugina się ona mocno, a wykrzywianie znosi dość dobrze. Niestety wieko jest raczej miękkie i kiedy naciska się je w okolicy logo HP, na działającej matrycy pojawiają się znikające po chwili artefakty. Zawiasy są trochę słabe i ekran potrafi zmieniać swoje ustawienie wskutek wstrząsów (np. podczas jazdy wyboistą drogą). Po wyjęciu akumulatora, który zajmuje dość dużą część tyłu obudowy, laptop zachowuje równowagę.

Jeżeli chodzi o jakość wykonania, ProBookowi 430 dużo brakuje do ideału, ale skoro to tani laptop biznesowy, nie można oczekiwać zbyt wiele. Przykładem niestaranności niech będzie słabo spasowana obudowa ekranu (szparę między ramką ekranu a plecami pokrywy ekranu w górnym narożniku klapy pokazano na załączonym obok zdjęciu).

Akumulator można odczepić bez użycia narzędzia. Pokrywa serwisowa jest natomiast przymocowana dwiema śrubkami. Po ich odkręceniu użytkownik uzyskuje dostęp do obu gniazd pamięci RAM (jedno z nich było w testowanym egzemplarzu zajęte) oraz modułów WLAN i łączności szerokopasmowej (HSPA+). Nie ma dostępu do dysku. Moduł HSPA+ wykorzystuje złącze M.2 (nazywane także NGFF). Zamiast niego powinno więc dać się zamontować dysk SSD pod M.2, ale autor nie miał możliwości tego sprawdzić.

ProBook 430 posiada wszystkie najważniejsze złącza, ale ich rozmieszczenie nie jest optymalne. W przedniej części lewej ścianki bocznej znajdują się oba porty USB 3.0, a tuż obok mamy HDMI. Te trzy złącza są rozmieszczone tak blisko siebie, że w przypadku podłączania do nich szerokich wtyczek sąsiednie złącze zostaje zablokowane. Na lewym boku, ale już w dostatecznej odległości od innych portów, znajduje się także wyjście VGA. Na prawym boku oprócz gniazda zasilania i gniazd audio znalazły się jeszcze port USB 2.0 a także gniazdo LAN. Na przedniej krawędzi obudowy umieszczono czytnik kart pamięci.

ProBook 430 nie posiada wbudowanego napędu optycznego.

Pomiary przeprowadzone przy maksymalnej intensywności podświetlenia matrycy wykazały, że w poszczególnych obszarach ekranu luminancja mocno się różni. W najciemniejszym miejscu (w prawym górnym rogu) zmierzono 164 cd/m², a w najjaśniejszym (na środku ekranu) - 228 cd/m². Podświetlenie nie jest więc równomierne (ideał osiągnięty tylko w 72%).

Na zasilaniu akumulatorowym luminancja jest domyślnie ograniczana (pomiar wykazał 93 cd/m²). W opcjach sterownika grafiki Intela można jednak zwiększyć ją do normalnego poziomu (ponowny pomiar dał 209 cd/m²).

W jasnym miejscu matowa powierzchnia ekranu przeciwdziała temu, by pojawiały się na niej refleksy. Luminancja przewyższająca nieco 200 cd/m² to jednak trochę za mało, by dało się efektywnie pracować w szczególnie jasnym otoczeniu, np. pod gołym niebem na słońcu.

W stanie fabrycznym oprogramowanie pomiarowe wykazało znaczne odchylenia różnych parametrów od wartości optymalnych. Poza tym widoczne było zaniebieszczenie obrazu. Po przeprowadzeniu kalibracji uzyskano znaczną poprawę.

Wynik uzyskany w sprawdzającym ogólną wydajność teście PCMark 7, 2683 pkt., nie zalicza się do najlepszych. Ocena byłaby wyższa, gdyby omawiany laptop posiadał dysk SSD, pamięć RAM pracującą w trybie dwukanałowym i dodatkową kartę grafiki.

Nośnikiem pamięci masowej był w testowanym laptopie dysk twardy HGST Travelstar Z5K500 o prędkości 5400 obr/min i pojemności 500 GB. Średni odczyt liniowy według HD Tune to 80,7 MB/s, a czas dostępu wyniósł 18,4 ms. W porównaniu z dyskami SSD wyniki te wyglądają blado. 

W teście bez obciążenia obudowa była chłodna, w czym dopomógł niewątpliwe działający bez ustanku wentylator. Na wierzchu jednostki zasadniczej wystąpiły temperatury poniżej 27°C i tylko na spodzie, w pobliżu wylotu powietrza z układu chłodzenia, zmierzono 32,9°C (co i tak jest niską wartością).

W teście pełnego obciążenia ten sam obszar z lewej strony laptopa osiągnął temperaturę 44,4°C. Spód jest więc zbyt ciepły, by w takim trybie dało się trzymać laptop na kolanach. Maksymalna temperatura na wierzchu jednostki zasadniczej wyniosła w tym teście 33,2°C.

W godzinnym teście pełnego obciążenia zaobserwowano negatywne zjawisko. Choć temperatura CPU osiągnęła maksymalnie tylko 64°C, jego taktowanie zostało ograniczone do 800 MHz (czyli do minimum), a taktowanie zintegrowanego z nim układu grafiki wynosiło zamiast maksymalnie możliwych 1000 MHz tylko 600 MHz. Wskutek tego dużemu pogorszeniu uległa wydajność laptopa.

ProBook 430 sytuuje się na styku kategorii laptopów biznesowych i laptopów do użytku domowego. Od tych ostatnich różni się przydatnymi w firmach rozwiązaniami w postaci czytnika linii papilarnych, oprogramowania do szyfrowania danych na dysku oraz modułu łączności szerokopasmowej. By w pełni uzasadnić przynależność do kategorii biznesowej, brakuje w nim jednak zaawansowanych sprzętowych rozwiązań z dziedziny zabezpieczeń, złącza stacji dokującej oraz lepszej matrycy.

Do wad tego modelu trzeba zaliczyć przede wszystkim mocne ograniczenie wydajności w teście pełnego obciążenia oraz niewygodną klawiaturę.

Aktualne ceny laptopów HP ProBook 430