Dysponujący 12-calową matrycą Latitude D430 jest najmniejszym przedstawicielem grupy modeli przeznaczonej dla odbiorcy instytucjonalnego i korporacyjnego. Adekwatnie do tego cechuje go konserwatywna stylistyka i szata kolorystyczna. Poszycie ważącej 1,5 kg maszyny jest utrzymane w kolorach grafitowym i czarnym, poszczególne części dają dość stanowczy wydźwięk estetyczny, a krawędzie są nowocześnie zaokrąglone. Żeby laptop nie wydawał się zbyt nudny, wymyślono błękitne dzyndzel trackpointa i oznaczenia drugorzędne klawiszy oraz zielone kontrolki stanu.

Ze względu na to, że zrezygnowano z wbudowanego napędu optycznego, Latitude D430 ma bardzo kompaktowe wymiary. W stanie zamkniętym mierzy tylko od 2 do 2,5 cm wysokości. Jeżeli zaś chodzi o pole powierzchni, prawie idealnie odpowiada kajetowi formatu A4. Waga z akumulatorem to 1,5 kg, a bez niego jest o 300 g mniejsza.

D430 otrzymał bowiem solidną acz lekką obudową magnezu - zarówno pokrywa ekranu jak i platforma robocze są wzmocnione stopami tego metalu tak od środka jak i na zewnątrz. Nadają one komputerowi dużą wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne, ale też bardzo korzystne właściwości organoleptyczne (miły dla oczu i dla dotyku). Oglądając tego kajtka i obracając go w dłoniach, czujemy po prostu klasę.

Różnicę klas można stwierdzić, porównując D430 z towarzyszącą mu zewnętrzną nagrywarką modułową w obudowie DBay. Choć kosztuje sporo, jest wykonana z plastiku, który wyraźnie odstaje jakościowo od samego laptopa. Podłącza się ją do specjalnego portu USB 2.0, stąd nie potrzebuje ona osobnego zasilania.

Jak na swoje rozmiary D430 posiada nadzwyczaj dużo złączy. Trzy porty USB, FireWire, czytnik kart pamięci, zatoczka PCMCIA i wyjście VGA - sporo tego. Seryjnie montowane są też czytnik linii papilarnych i moduł szyfrujący TPM. Większość interfejsów znalazła swoje miejsce na tyle - standard typowy dla Latitude został zachowany.

Hałas

Dzięki wykorzystaniu energooszczędnych podzespołów malutki wiatraczek Della Latitide D430 może się spokojnie obijać, jeśli tylko użytkownik oddaje się pracy z nieskomplikowanymi aplikacjami. Z kolei bezgłośny dysk SSD zapewnia prawie niezmąconą ciszę, a to z racji braku szumu talerzy. Prawie robi jednak różnicę - z niezadowoleniem stwierdziliśmy, że notebook wydaje z siebie dźwięk wysokiej częstotliwości. To tzw. piszczenie jest dolegliwością wielu oferowanych laptopów, nie tylko Della. Precyzując, chodzi o drganie uzwojenia cewek przetwornicy impulsowej. W przypadku naszego egzemplarza piszczenie szczególnie dawało znać o sobie podczas pracy na minimalnym obciążeniu. W wyciszonym otoczeniu może ono stać się nie do zniesienia czy wręcz doprowadzać do szału, natomiast w pomieszczeniu biurowym, w którym wre jak w ulu, lub na gwarnym lotnisku zginie w natłoku innych dźwięków.

Dopiero gdy procesor jest wysilany dłużej, komputer uznaje za stosowne zapuścić wiatraczek. Z początku ciężko go usłyszeć nawet w spokojnym otoczeniu. Dopiero gdy zażąda się od maszyny stałej wydajności w wymiarze maksymalnym, wentylator zachowuje się może nie głośniej a mniej cicho - w każdym razie jego odgłos nie uchodzi słuchowi. Niestety, w naszym konkretnym egzemplarzu towarzyszył mu prawie bez przerwy donośny warkot, co świadczyłoby o uszkodzeniu łożyska wiatraczka. Pozbawiony tej usterki D430 powinien zachowywać się sporo ciszej. Nawet ten felerny nie był jednak zanadto uciążliwy.

Ciepło

Jak się okazało, kajtek Della wcale nie zachowuje się w tym względzie wzorowo. Po dłuższym czasie pracy - i to zarówno z nieaktywnym wentylatorem jak i w warunkach poddawania podzespołów mocnym obciążeniom - spód obudowy nagrzewa się niewąsko. W obu tych trybach zmierzyliśmy maksima przekraczające 50C. Jeżeli jednak laptop nie będzie godzinami spoczywał na kolanach, użytkownik może nie zauważyć tej nieszczęsnej właściwości. Szczególnie dotyczy to pracy z niewymagającymi aplikacjami biurowymi - narastanie temperatury następuje bowiem wtedy bardzo powoli i osiąga wartość szczytową dopiero po wielu godzinach.

Latitude D430 jest przenośnym notebookiem z krwi i kości i pracuje na akumulatorze dłużej niż jakieś dwie godziny czy coś w ten deseń. Właściwie to w systemie Windows XP można na nim działać nawet ponad sześć godzin. Wziąwszy pod uwagę, że to wynik możliwy do uzyskania na standardowym, 6-komorowym akumulatorze o pojemności 42 Wh, nabierzemy do tego kajtka sporego szacunku. Dell oferuje jeszcze większą baterię, o pojemności 68 Wh, na której możliwe jest zapewne osiągnięcie dziewięciu godzin pracy.

Jakim sposobem jest możliwe zużycie prądu poniżej 10 W w przypadku pełnowartościowego komputera przenośnego? O dobrych wynikach przesądziły oczywiście oszczędne podzespoły. Niskonapięciowy procesor Intela odgrywa rolę najdonioślejszą, a poczesny wkład wnosi też dysk SSD.

To jednak nie wszystko. Jeszcze więcej uzyskuje Dell poprzez automatyczne odcięcie złącza LAN. Kiedy tylko notek przejdzie na zasilanie z akumulatora, system operacyjny dezaktywuje domyślnie kartę sieciową, czemu towarzyszy wyświetlenie stosownego komunikatu na ekranie – w teście polegającym na przeglądaniu dokumentu testowego pozwala to na uzyskanie półtorej godziny pracy więcej. W pozostałych trybach pracy oszczędności możliwe do uzyskanie dzięki tej sztuczce są zdecydowanie mniejsze, ale wymierne. Ten patent ma jednak pewien mankament - kiedy mianowicie przejdziemy na zasilanie z akumulatora z podpiętym do LAN kabelkiem, system rygorystycznie wyłącza nam kartę sieciową bez zastanowienia. Połączenie odzyskujemy dopiero po ręcznym uruchomieniu karty na nowo.

W innych testach długość pracy na akumulatorze spada w zależności od stopnia obciążenia procesora. Przy uskutecznianiu niewymagających zadań w odcięciu od połączenia z siecią aczkolwiek z ustawioną maksymalną jasnością obrazu notek będzie działać dobrze ponad cztery godziny, natomiast z pracującym modułem WLAN czas skraca się do trzech i pół godziny.