Astronomowie wykryli ten kosmiczny wybuch 2 lipca i nazwali go GRB 250702B. Nie był to jednak pierwszy odkryty GRB. Astronomowie zaobserwowali ich około 15 000 od czasu odkrycia pierwszego z nich w 1973 roku. Zjawiska te są zwykle wynikiem łączenia się dwóch gwiazd neutronowych lub zapadania się masywnej gwiazdy w czarną dziurę.
Jednak GRB 250702B wyprzedził swoich towarzyszy. Większość błysków GRB trwa zaledwie minutę, ale ten trwał aż 7 godzin. Naukowcy zgadzają się, że ten niezwykły GRB został spowodowany przez czarną dziurę pożerającą gwiazdę. Ale jak do tego doszło i jak udało mu się pozostawić po sobie tak długotrwały ślad?
Jedna ze szkół uważa, że ten GRB był produktem interakcji między gwiazdą a rzadką czarną dziurą o średniej masie. Ta kategoria czarnych dziur jest kilka tysięcy razy większa od masy Słońca. Teoria zakłada, że gwiazda przeszła zbyt blisko i czarna dziura gwałtownie się nią pożywiła.
Inna teoria głosi, że odpowiedzialna jest za to mniejsza czarna dziura, o masie trzykrotnie większej od masy Słońca. Astronomowie uważają, że czarna dziura krążyła wokół gwiazdy helowej (której wodorowa atmosfera została pozbawiona) i z czasem wyciągała z niej gaz. Ostatecznie czarna dziura zanurzyła się wewnątrz gwiazdy i żywiła się nią.
Nie wyciągnięto żadnych wniosków. Sprzeczne dowody sprawiają, że dane są jeszcze bardziej zagmatwane. Na przykład, astronomowie odkryli, że galaktyka-gospodarz jest ogromna. Jest to niespotykane w przypadku galaktyk GRB. Ale naukowcy będą nadal badać dane zebrane z tego GRB, którego energia odpowiada tysiącu Słońc świecących przez 10 miliardów lat.







