Szlagier lata. Notebooki z programu VBI przebojem wdarły się na nasz rynek, gdzie bardziej od wyglądu zewnętrznego liczą się parametry tego, co wewnątrz, zgrane możliwie korzystnie z ceną. Największym powodzeniem cieszy się zaproponowany przez Compala model FL90... I słusznie powiedzmy, by nie trzymać Czytelnika dłużej w niepewności. Nie jest on może tak elegancki czy dopracowany jak laptopy markowe, ale za to dysponuje kartą GF 8600M GT.

Jako się rzekło, Compal FL90 jest najpopularniejszym w tej chwili notebookiem oferowanym w ramach programu VBI (Verified By Intel). Pokrótce mówiąc, chodzi o rzucenie wyzwania laptopom markowym poprzez zaproponowanie modeli oryginalnych producentów niemarkowych (wciąż nie wszyscy wiedzą, że większość laptopów produkowana jest w chińskich fabrykach kilku tajwańskich producentów) zjednoczonych pod auspicjami Intela (który udziela gwarancji na wszystkie z nich).

Zwykło się mówić, że różnica między tymi kadłubkami ("składakami") a komputerami markowymi jest taka, sprowadza się właściwie do braku znaczka. Jest to nadmierne uproszczenie, choć w tym skrócie myślowym tkwi ziarno prawdy. Kadłubkom VBI brakuje jednak chociażby finezji, znanej czołowym markom. Jeżeli zaś przyrównywać do tych mniej renomowanych... może się okazać, że kadłubki prezentują się korzystniej.

Tak jest właśnie w przypadku Compala FL90. Laptop ten bowiem wygląda zupełnie nieźle. Nie jest oczywiście sprzętem, na którym z upodobaniem zawieszałoby się oko, ale też nie jest jakoś bardzo szpetny. Znajdą się na pewno krytycy, który stwierdzą, że jest on nijaki, jakiś taki niewyraźny. Nam natomiast wydał się laptopem konkretnym, poważnym i o pozbawionym zbędnych udziwnień (choć nie do końca) wystroju. Najtrafniej porównać go z pracowitą mrówką, która nie odznacza się urodą, ale jest niezmordowana i potrafi dźwigać wielkie ciężary. Laptop zresztą nie prezentuje się tak spartańsko jak niektóre inne kadłubki - wygląd okraszają przyciski dodatkowe (te dwa białe z lewej nie są jednak za fajne), a wyłącznik posiada wręcz ozdobę w postaci błękitnej diodki.

FL90 jest w przeważającej mierze ciemnosiny, choć ten odcień wpada niemalże w czerń. Opis komplikuje fakt, że na pulpicie plastik jest matowy, na pokrywie ekranu zaś gładki, pokryty lakierem metalicznym. Kolor ciemnosiny wychwycimy właściwie tylko z racji kontrastu, jaki tworzą z nim czarne (no, mniej więcej) ramka ekranu, klawiatura i spód platformy roboczej.

Środek klapy ozdobiony jest przez kółeczko (wgłębienie), do którego przylgnęła nazwa pępek. Służy ono do umieszczenia ewentualnego znaczku marki, pod jaką kadłubek będzie sprzedawany. Na pokrywie stworzono też wgłębienie na koszulkę przeznaczone dla tych użytkowników, którym wystrój Compala wyda się zbyt monotonny.

Chropowate tworzywo na pulpicie nie jest miłe w dotyku i nie znamionuje wysokiej klasy. Zadowoleni będą z niego użytkownicy nie mogący ścierpieć pokrywania tej części laptopa srebrnym lakierem - mają to, czego chcieli.

Solidność całej obudowy jest jednak świetna, a jej sztywność - niemal absolutna. Nieco miękka jest jedynie klapa, która nieznacznie ugina się pod naciskiem.

Cieniem na tym wymarzonym przez każdego użytkownika obrazie kładzie się natomiast fakt, że platforma robocza rezonuje dość donośnie, kiedy opukuje się pulpit palcem. Zjawisko to stanowi jednak pewną niedogodność (w wymiarze psychologicznym) jedynie przy używaniu touchpada i jego przycisków.

Szerokie zawiasy działają zadowalająco, a dygotanie ekranu po zmianie kąta nachylenia jest minimalne lub nie występuje w ogóle.

Największym mankamentem konstrukcyjnym Compala FL90 jest brak zatrzasku blokującego klapę. Nie ma też mowy, by przyciągał ją do platformy roboczej magnes - o wszystkim decydują zawiasy. Kiedy chwycimy laptop za platformę roboczą i obrócimy go do góry nogami, klapa odchyli się na skutek działania grawitacji o półtora centymetra od pulpitu. Zawiasy są jednak tak skonstruowane, że pokrywy nie można podważyć i otworzyć jedną ręką.

Słowo pochwały należy się konstruktorom FL90 za to, że porty i wylot powietrza rozmieszczone są w sposób korzystny dla użytkownika.

Hałas

Kiedy komputer działa, ale nie jest eksploatowany, wentylator włącza się co pół minuty. Wystarczy jednak poruszenie kursora, by wystartował w wymiarze ponadnormatywnym.

Przy obciążeniu procesora wentylator dmie raczej ciągle, przy czym co jakiś czas zdarzają się porywy do wyższych obrotów. Kiedy męczenie podzespołów doprowadzimy do skrajności, po jakichś pięciu minutach wprowadzimy wentylację na najwyższe obroty (emitowany dźwięk o natężeniu 41,2 dB).

Compal FL90 sam z siebie nie jest więc głośny. Pewnym problemem może być jedynie dość dynamiczne zachowanie wentylatora. Łatwo jednak do tego przywyknąć.

Zdecydowanie głośny jest natomiast napęd optyczny TSSTcorp (Toshiba Samsung Storage Technology). Robi on taki młyn (hałas towarzyszący odtwarzaniu płytki to 46 dB), że właściwie uniemożliwia komfortowe oglądanie filmów na DVD.

Ciepło

Nagrzewanie się poddanego stresowi komputera jest dość znaczące. Trudno jednak się dziwić, kiedy w jego wnętrznościach tkwi karta o mocy do niedawna niespotykanej w laptopach z ekranem 15,4". Góra platformy roboczej potrafi się zatem rozgrzać do 42°C  z lewej, pod samym ekranem (za którym znajduje się wylot rozgrzanego powietrza). Inne cieplejsze miejsca na pulpicie to oparcie lewego nadgarstka (37 °C) oraz tabliczka touchpada (38°C). Spód rozgrzewa się nieco bardziej, gdyż maksymalna temperatura obudowy może tam osiągnąć wartość 43°C.  

Dzięki uprzejmości firmy BlueMobility mieliśmy sposobność przetestowania dwóch akumulatorów, w które może być wyposażony model FL90.

Pierwszy z nich, 6-komorowy, o pojemności 4800 mAh, oferowany jest w standardzie. Pozwala on na przynajmniej godzinę, a maksymalnie trzy godziny pracy. Możemy więc przyjąć, że przy średnich ustawieniach i korzystaniu z WiFi  komputer będzie działał niewiele ponad dwie godziny.

Opcjonalny akumulator (9-komorowy, o pojemności 7200 mAh) to ten, który po zamontowaniu wystaje 2 cm poza obrys laptopa. Nie wiąże się to raczej z żadnymi utrudnieniami, ale niektórym użytkownikom może nie pasować. Przebiegi, jakie na nim osiągnęliśmy, mieszczą się w zakresie od półtorej do czterech i pół godziny. Dzięki niemu można więc spokojnie myśleć o komfortowej pracy trwającej grubo ponad trzy godziny.

Widać więc, że tak czy inaczej (niezależnie od pojemności akumulatora) czasy pracy na zasilaniu własnym nie zachwycają. Konkurencyjny Acer Aspire 5920G jest pod tym względem dużo lepszy.

Skromny wygląd, okazałe możliwości. Tak można by w skrócie scharakteryzować Compala FL90. Podstawową zaletą tego laptopa, dzięki której znajduje on tylu amatorów, jest zapewniająca niewąskie osiągi karta graficzna GF 8600M GT. Tyle jednak wiadomo było z lektury specyfikacji i benchmarków. Kiedy przyjrzeliśmy się Compalowi z krwi i kości, okazało się, że na dodatek prezentuje się on wcale nieźle w innych aspektach.

Przede wszystkim więc nie ma co obawiać się jakości wykonania. Solidność sprzętu sytuuje go w lepszej połowie stawki, jako że zostawia on daleko w tyle wiele produktów uznanych marek. Jest jeszcze przynajmniej kilka dziedzin, w których wyróżnia się on raczej in plus z grona średniaków. Zwrócimy zatem uwagę, że posiada on zupełnie dobrą klawiaturę. Matryca, choć pochodzi od LG.Philips i cechują ją dość wąskie kąty widzenia, daje jasny obraz, tak że w pełni zadowoli zwykłego zjadacza chleba. Na pochwały zasługują też świetna kamerka, całkiem, całkiem głośniki i niewielka hałaśliwość.

Gdyby nie brak mechanizmu ryglującego klapę, Compal FL90 byłby notebookiem znakomitym. W relacji do ceny zaś - rewelacyjnym.

Dziękujemy za wypożyczenie egzemplarza do testu firmie Blue Mobility. Zakupu tego sprzętu można dokonać w jej sklepie internetowym.

Zachęcamy do dyskusji nt. powyższego testu i testowanego urządzenia (wątek poświęcony FL90 osiągnął już zresztą tasiemcowe rozmiary) na naszym forum. -> Forum