Słońce bombarduje Ziemię serią koronalnych wyrzutów masy

Słońce przechodzi 11-letni cykl aktywności słonecznej. Pod koniec tego cyklu Słońce osiąga punkt, w którym staje się bardzo aktywne, a następnie ponownie się uspokaja. Punkt ten nazywany jest maksimum słonecznym. Nasze Słońce osiągnęło maksimum słoneczne na początku tego roku.

Efekty tej wysokiej aktywności mogliśmy zaobserwować w listopadzie. W ciągu kilku dni Słońce wystrzeliło cztery rozbłyski słoneczne i cztery CME z aktywnego regionu NOAA 14274. Trzy z CME uderzyły w Ziemię. Trzeci był najsilniejszy. Poprzedził go rozbłysk słoneczny klasy X. Szacuje się, że ten CME poruszał się z początkową prędkością około 1500 km/s. Po uderzeniu w Ziemię CME wywołał silną burzę geomagnetyczną, która trwała przez sześć godzin, po czym uspokoiła się do umiarkowanego poziomu.

Burza spowodowała poważne zakłócenia na Ziemi. Regiony zwrócone w stronę Słońca doświadczyły poważnej awarii radiowej, która trwała od około 30 minut do godziny. Dotknięte zostały obszary w Afryce, Europie i Azji.

Jedną ze spektakularnych rzeczy związanych z burzą geomagnetyczną jest to, że spowodowała ona wzmocnienie na poziomie gruntu (GLE). GLE występują, gdy naładowane cząstki słoneczne przenikają przez ziemską osłonę magnetyczną. Są one obserwowane przez detektory na powierzchni Ziemi.

Co ciekawe i na szczęście, burza nie stanowiła bezpośredniego zagrożenia biologicznego dla ludzi na Ziemi. Jej wpływ na infrastrukturę krytyczną był również minimalny. Jednak wydarzenie to dostarczyło kilku misjom ESA przydatnych danych dotyczących promieniowania.