Hyperbook SL502 VR to notebook oparty na Clevo P651RP6-G. Jego obudowa wygląda co najmniej dobrze. Ciemne barwy nadają elegancji a metaliczne emblematy Hyperbooka umieszczone na obudowie ekranu są stosowną dekoracją. Sporą część obudowy wykonano z aluminium. Metalowy jest dekiel, spód laptopa oraz część pulpitu roboczego w miejscu oparcia dłoni. Tak wzmocniona konstrukcja jest odrobinę cięższa, niż urządzenia konkurencji wykonane z plastiku; masa testowanego egzemplarza to blisko 2,8 kg. Wizualnie jednak SL502 VR wydaje się być lżejszy a to za sprawą proporcji obudowy, która przy ponad 15 calach przekątnej ekranu ma jedynie 25,4 mm wysokości.

Jeśli wziąć pod uwagę smukłość konstrukcji, aluminiowy dekiel jest dość odporny na nacisk punktowy, ale w przypadku przytrzymania klapy od wewnątrz przy silnym nacisku na obudowę mogą wystąpić pewne zaburzenia w wyświetlanym obrazie. Pod względem odporności tej części na zabrudzenie czy zarysowania nie mam żadnych zastrzeżeń. Nadmienić muszę jedynie, że metalowe elementy nie są zbytnio odporne na zatłuszczenia.

Zawiasy cechują się płynną pracą i dość dobrym zakresem ruchu – maksymalne odchylenie ekranu od podłoża to 140°. Opór zawiasów jest dobrze dobrany do masy jednostki zasadniczej i otwarcie notebooka z użyciem jednej ręki nie stanowi problemu.

Jednostka zasadnicza, która jest wykonana w dużej mierze z elementów metalowych (spód oraz spora część pulpitu roboczego), nawet przy silnym nacisku wykazuje sztywność. Pochwalić mogę także spasowanie poszczególnych elementów oraz dość dużą odporność obudowy na trudy codziennego użytkowania. Jedynie odporność na zatłuszczenie mogłaby być nieco większa.

W celu zdjęcia dużej spodniej klapy serwisowej należy odkręcić kilkanaście śrubek. Po usunięciu tego zabezpieczenia można się dostać do wbudowanego akumulatora, wszystkich trzech wentylatorów układu chłodzenia, dwóch zatok na dyski w formacie 2,5 cala, dwóch portów M.2 (z których w testowanym egzemplarzu jeden był zajęty, a drugi był przygotowany na zamontowanie modemu WWAN – umieszczono przy nim kable antenowe) oraz karty sieci Wi-Fi.

Zewnętrzny zestaw portów jest dość bogaty. Do dyspozycji użytkownika oddano trzy porty USB 3.0, dwa USB 3.1 typu C, dwa mini DisplayPorty, HDMI, LAN, gniazdo na kartę SIM, blokadę Kensingtona, czytnik kart pamięci oraz trzy gniazda audio. Te ostatnie umieszczono niestety w mało dogodnym miejscu, czyli na początku prawej ścianki bocznej.

Hyperbook SL502 VR został wyposażony w bardzo interesujący model klawiatury. W moim odczuciu przypomina ona bardziej klawiatury MSI, niż te, które były montowane w starszych modelach Clevo. Spodnia część klawiszy jest półprzeźroczysta, dzięki czemu podświetlenie wygląda znacznie lepiej, niż w laptopach konkurencji. Warto w tym miejscu także podkreślić fakt, iż omawiana klawiatura dysponuje wielobarwnym podświetleniem, które przy pomocy dołączonej aplikacji można skonfigurować. Nie mogę także pominąć możliwości sterowania intensywnością podświetlenia z poziomu skrótów klawiszowych (można czterostopniowo regulować jasność podświetlenia lub je wyłączyć). Klawisze działają z dość długim, miękkim skokiem. Ich głośność jest raczej przeciętna. Na pochwałę zasługuje sztywne podparcie klawiatury zapobiegające ugięciom podczas pisania. Klawiatura SL502 VR dysponuje dość przyzwoitym blokiem numerycznym, ale poza lekkim zwężeniem klawiszy numerycznych napiętnować muszę także prawy klawisz kierunkowy umieszczony w miejscu, w którym znajdować się powinien klawisz „0”. Pod względem blokad kombinacji trzech jednocześnie wciskanych klawiszy jest wręcz idealnie. Podczas testów odkryłem tylko dwie, nieistotne właściwie blokady:

• S + D oraz [;
• W + D oraz „kropka”.

Gładzik, który znalazł się na wyposażeniu Hyperbooka SL502 VR, jest dość przyjemny w użytkowaniu. Gładka powierzchnia ślizgowa nie podrażnia palców a dzięki lekkiemu obniżeniu względem pulpitu roboczego jej krawędzie są wyraźnie wyczuwalne. Ułatwia to operowanie kursorem i zapobiega omsknięciu się palca poza obszar przyrządu sterującego. Opisywany gładzik cechuje się całkiem dobrą rozdzielczością, ale jego czułość jest raczej przeciętna. Przed płytką dotykową umieszczono dwa oddzielne przyciski. Ich skok jest dość krótki, cichy i miękki. Pewnym minusem w opisywanym urządzeniu jest brak specjalnej aplikacji, przez co funkcje dotyku wieloma palcami są nieco toporne.