Od Wielkiego Wybuchu do dnia dzisiejszego wszechświat przeszedł wiele dramatycznych zmian. Wśród nich można wymienić supernowe, czyli eksplozje gwiazd. Niedawno astronomowie po raz pierwszy odkryli gwiazdę, która wybuchła dwukrotnie.
Aby to zrozumieć, ważne jest, aby wiedzieć, że istnieją dwa rodzaje supernowych supernowychzdefiniowane zgodnie z naturą gwiazdy i mechanizmem, który wyzwala eksplozję. Po pierwsze, istnieją supernowe typu Ia, które powstają w układzie podwójnym, w którym biały karzeł zasysa materię z pobliskiej gwiazdy, aż osiągnie limit Chandrasekhara (około 1,4 masy Słońca) Słońca). Po przekroczeniu tego progu dochodzi do niestabilności i potężnej eksplozji.
Po drugie, supernowe typu II pojawiają się, gdy jądro gwiazdy-gospodarza nie jest już w stanie utrzymać własnej grawitacji, powodując nagłe zapadnięcie się i tytaniczną eksplozję. Należy zauważyć, że zwykle dzieje się to po tym, jak gwiazda wyczerpie całe swoje paliwo.
Odkryta supernowa typu Ia znajduje się w odległości 160 000 lat świetlnych od nas i została zaobserwowana za pomocą teleskopu Very Large Telescope. Nazwana SNR 0509-67.5eksplozja miała miejsce około trzech wieków temu w gwiazdozbiorze Dorado w Wielkim Obłoku Magellana.
Wchodząc w szczegóły, naukowcy, którzy opublikowali swoje badania w czasopiśmie Nature Astronomy wyjaśniają, że pierwsza eksplozja była spowodowana nagromadzeniem helu wokół białego karła, co wywołało falę uderzeniową wokół gwiazdy. Następnie cała gwiazda przeszła potężną eksplozję w swoim centrum.
Jednak obecne modele nie uwzględniają gwiazdy, takiej jak supernowa typu Ia, eksplodującej przed osiągnięciem limitu Chandrasekhara. Jednak w tym przypadku eksplozja nastąpiła na długo przed osiągnięciem tej granicy, co wzbudziło żywe zainteresowanie astronomów na całym świecie, którzy zajmują się tym tematem. SNR 0509-67.5 może zatem stać się dość ważnym przedmiotem badań, szczególnie w celu lepszego zrozumienia supernowych i ich konsekwencji we wszechświecie.
Źródło(a)
Techno-Science (w języku francuskim)