Co dwie karty to nie jedna. Sony Vaio SZ był do niedawna jedynym laptopem z grafiką hybrydową, która z jednej strony daje dłuższy czas pracy na akumulatorze, a z drugiej nie wyklucza obsługi bardziej wymagających aplikacji. Kiedy pojawiła się konkurencja (Asus U3), ceny Vaio SZ nieco spadły, ale kolejna generacja tych notebooków jest nadal dość ekskluzywna.

Jeżeli chodzi o złącza, przede wszystkim trzeba wytknąć tylko dwa porty USB. Brak również złącza DVI czy też HDMIA, a nawet wyjścia telewizyjnego S-Video. Na plus wypada zaliczyć to, że obok zatoczki PCMCIA jest i nowocześniejszy odpowiednik w postaci gniazda ExpressCard na karty 34-milimetrowej szerokości. Czytnik kat pamięci obsługuje pięć standardów, ale tylko za pośrednictwem specjalnego adaptera (dołączony w zestawie).

Czarna klawiatura Vaio SZ daje użytkownikowi do dyspozycji 87 klawiszy, co jest niezłym wynikiem jak na laptop tej wielkości. Dzięki klasycznemu układowi opanowanie instrumentu nie nastręczy trudności nawet laikowi.

W porównaniu do poprzedników kultura pracy klawiatury nie wyróżnia się niczym szczególnie pozytywnym. Choć nie występuje zjawisko uginania się, wyważenie i stabilność płytek nie są najlepsze - dotyczy to szczególnie spacji.

Klawisze o rozmiarach 1,6 x 1,6 powodują podczas pisania tandetny stuk. Najbardziej dotkliwe jest to w przypadku co większych klawiszy). Wrażenia dotykowe również nie są najlepsze. Nijaki skok nie jest czymś, czemu można by przyklasnąć.

Ergonomię instrumentu jako takiego ogranicza to, że oznaczenia klawiszy funkcji są przedstawione kolorem ciemnoniebieskim. Słabo kontrastują one z czarnym tłem, stąd nie łatwo się zorientować, jaką dodatkową funkcję przypisano danej płytce.

Dużo przyjemniejszy w obejściu jest touchpad. Tabliczka jest prawie zrównana poziomami z metalowym pulpitem. Łatwo wszakże stwierdzić, że palec znalazł się na jej skraj, gdyż obiega ją wąski rowek. Wzorem Asusa między przyciskami touchpada mieści się skaner biometryczny. Przyciski są ciche i mają krótki skok.

Sony Vaio SZ słusznie kojarzy nam się z czymś wyjątkowym. Do niedawna był on bowiem osobliwością, gdyż jako jedyny seryjnie produkowany laptop posiadał grafikę hybrydową. W tym systemie karcie zintegrowanej z chipsetem towarzyszy niezależnie działająca karta z własną pamięcią (autonomiczna).

Testowany przez nas egzemplarz posiadał procesor Core 2 Duo T7500 (2,2 GHz). Rzadkością jest, by subnotebook dysponował aż tak mocną jednostkę centralną.

Vaio SZ posiada dwa gniazda RAM, które zajęte były modułami po 1 GB każdy. Taka wielkość pamięci daje komfort pracy z systemem Windows Vista Business.

Grafika hybrydowa to wynalazek bardzo przydatny w komputerze ultraprzenośnym, dzięki któremu może on tym bardziej zawstydzać modele z ekranem 15,4". Jeżeli użytkownik potrzebuje akurat mocy, wybierze GF 8400M GS, a jeżeli zależy mu na jak najdłuższej pracy na akumulatorze - wskaże na GMA X3100. Zmiana aktywnej karty graficznej jest prosta i nie zabiera nazbyt wiele czasu, a służy do tego umieszczony za klawiaturą, obok przycisków specjalnych przełącznik.

Celowi ograniczenia zużycia energii służy tryb Stamina, w którym wykorzystywany jest zintegrowany układ Intela. Wyższe osiągi zapewnia tryb Speed Mode, w którym do działania wkracza GeForce 8400M GS. Tyle tylko że zmiana trybów nie dokonuje się natychmiast z przesunięciem suwaka, a po ponownym uruchomieniu (restart) komputera. O aktualnym wykorzystywanym trybie informują kontrolki palące się z prawej bądź to lewej strony przełącznika.

Karta GF 8400M GS przyda się do obsługi użytkowych aplikacji 3D, a także może dostarczać rozrywki, więc będzie wykorzystywana raczej sporadycznie. Układ GMA X3100 wystarczy do większości aplikacji używanych na codzień.

Vaio SZ w wydaniu, które testowaliśmy, posiadał również ciekawy dysk twardy. Był nim mianowicie hybrydowy Seagate Momentus 5400 PSD o pojemności 160 GB z wbudowanymi 256 MB pamięci flash. Pod Vistą pamięć błyskawiczna przechowuje częściej wykorzystywane dane, sięganie do których odbywa się wówczas migiem. Według producenta ma ona też wpływ na ograniczenie poboru prądu. W praktyce nie obserwowaliśmy jednak żadnych wyraźnego wpływu na wydajność względem zwykłych dysków o prędkości obrotowej 5400 obr/min. Czas dostępu i transfer danych są w każdym razie na wysokim poziomie, jak przystało na dysk Seagate.

Z pracującą kartą GF 8400M GS Vaio SZ6 pobiera przynajmniej 18,3 W energii. W trybie Stamina, kiedy opiera się na grafice integrowanej, minimalne zużycie prądu wynosi 11,8 W. Z kolei maksymalne zużycie wynosi 67,5 W trybie Stamina i aż 76 W w trybie Speed.

Jeżeli w zakładce Vaio Power Management wybierzemy możliwie duże oszczędzanie energii a przy tym zastosujemy tryb Stamina, akumulator o pojemności 63 Wh potrafi zasilać notebook Sony nawet przez 8 godzin i 40 minut. Trzeba jednak przy tym zauważyć, że udaje się to osiągnąć przy maksymalnie ściemnionym obrazie, z którego nie da się nic odczytać.

Sony Vaio SZ to lekki, poręczny, ultraprzenośny notebook, którego posiadanie budzi zazdrość. Ma on na tyle elegancką sylwetkę i wykonany został z takich materiałów, że większość laptopów może się schować.

Vaio SZ wyróżnia się posiadaniem grafiki hybrydowej - jako jeden z nielicznych notebooków ma jednocześnie kartę zintegrowaną i autonomiczną. Nie trzeba więc wybierać czy zależy nam na wydajności graficznej czy na jak najdłuższej pracy na akumulatorze. Wybrawszy SZ, dostajemy obie te cechy (przy czym odnotujmy, że na własnym zasilaniu da się pracować nawet sześć godzin). Za takie udogodnienie trzeba jednak sporo zapłacić.

Poza tym laptop ten cechuje się posiadaniem cienkiego ekranu, w którym kryje się matryca podświetlana diodami LED. Serwuje ona bardzo jasny obraz o niezrównanej homogeniczności, nader wysokim kontraście i bardzo ładnych kolorach.

Nie ma jednak róży bez kolców i Vaio SZ nie jest ideałem. Poziom emitowanego przez ten notek hałasu jest wyższy niż w znacznej części konkurencyjnych laptopów, a mało który z rywali tak mocno się grzeje.