Wyjąwszy złącza na tylnej ściance laptopa, konstrukcja G1 w nowym wydaniu pozostała nie zmieniona. Proszę zatem nie dziwić się, że obszerne fragmenty następującego poniżej opisu obudowy i osprzętu wydadzą się Państwu znajome.

Asus G1 wykazuje dalece posunięte podobieństwo do 17-calowego modelu G2P. Wskutek braku jaskrawych wstawek kolorystycznych towarzyszących po bokach klawiaturze mniej w nim ostentacji a więcej spokoju niż u większego brata.

No ale nie jest znów tak do końca, że sprzęt ten jest całkiem wyzuty z jaskrawych ozdobników - co to to nie. Tyle że w tym wypadku rozpoznawczym kolorem jest zieleń, a właściwie zieleń jadowita. Barwę tę odnajdziemy na niektórych klawiszach, w kamerce oraz z obu boków pokrywy ekranu, gdzie zamieszczono błyskające światełka. Z tekstu reklamowego dowiedzieliśmy się, że mają one dostarczać wrażeniom użytkownika "dopału" w trakcie rozgrywki (dyskoteka rusza po aktywowaniu DX9).

Ze swojej strony możemy w pełni potwierdzić prawdziwość tej zapowiedzi. Wraz z występowaniem bowiem tych rozbłysków wyraźnie rosła bowiem nasza agresja... Czy przekłada się to jednak na jakieś korzyści w grze? Śmiemy wątpić. Na szczęście jednak idzie wyłączyć te efekty specjalne z poziomu preinstalowanego oprogramowania.

Bardzo pożyteczny jest natomiast niewielki wyświetlacz ciekłokrystaliczny z lewej strony powyżej klawiatury przez który komputer przekazuje użytkownikowi ciekawe dane, jak na przykład aktualna godzina.

Do jakości wykonania Asusa G1 nie ma się gdzie przyczepić. Jego obudowa wydała nam się bardzo odporna na odkształcenia, tak więc wszelkie naduszanie raczej jej nie straszne. Mocniejszy nacisk może wprawdzie skutkować cichym poskrzypywaniem, jednak w ramach normalnego użytkowania nie powinno do niego dochodzić.

Jeżeli chodzi o materiały konstrukcyjne, mamy tu dominację plastiku. Rozpoznamy go zarówno w dobrze znanej matowej, nieco chropawej postaci, a także w zrobionych na błysk i półprzejrzystych ozdobnych panelach na pokrywie ekranu i pulpicie. Metal można spotkać miejscami: wykonane są z niego śrubki, listwa na przedniej krawędzi maszyny oraz touchpad (aluminium).

Najmniej stabilna jest pokrywa ekranu, ale nie można z tego robić tragedii. Plastik ugina się trochę już przy lekkim nacisku szczególnie w środkowej strefie tyłu klapy. Pozwala to domniemywać, że pokrywę trzymają tak naprawdę jedynie zawiasy skrajne, a ten umieszczony pośrodku przewodzi jedynie kabelki łączące ekran i platformę roboczą.

Wyświetlacz przestawimy do pożądanej pozycji przyjemnie i bez wysiłku, tyle że tuż po jej przyjęciu klapa nieco się chybocze. Również po jej zamknięciu możliwe jest nieznaczne kolebanie.

Jako że po bokach i z przodu występują przewężenia, złącza znalazły się przede wszystkim z tyłu oraz w tylnej części prawej burty. Konsekwencją tego jest zagęszczenie interfejsów (których obfitość jest nawiasem mówiąc zadowalająca) w paru miejscach. Zamiast gniazda DVI-D występującego w starej wersji do G1S trafił port HDMI. Za pomocą odpowiedniej przejściówki możemy go jednak wykorzystywać również jako port DVI-D. Poza tym G1S może się też pochwalić zewnętrznym złączem S-ATA.

Ustawiając profil "Quiet Office", można utrzymać dość hałaśliwego laptopa, jakim jest generalnie G1S, w ryzach. Co prawda w trybie bez obciążenia wentylator systemowy chodzi na okrągło, jednak robi to w sumie cicho (34,3 dB).

Kiedy jednak przyciśniemy komputer do dechy, wentylacja zaczyna naprawdę hulać, osiągając maksymalnie 49,4 dB. Na dźwięk o takim natężeniu trudno zaś zobojętnieć. Podczas zapamiętałej rozgrywki powinien on być jednak znośny.

Ciepło

G1S rozgrzewa się z czasem znacząco, jednak miejsca oparcia dla dłoni oraz klawiatura pozostają mimo to relatywnie chłodne. Na skraju tylnej części pulpitu temperatura może wzrosnąć aż do 45,9°C, natomiast po drugiej, spodniej stronie potrafi ona sięgnąć nawet 49,2°C.

Fakt że G1S, podobnie jak poprzednik, posiada na stanie akumulator o pojemności 4800 mA, stwarza okazję do łatwego i miarodajnego porównania ich zachowania podczas pracy na zasilaniu bateryjnym. Kiedy wyciskaliśmy z niego, ile się dało, G1S wytrzymał na akumulatorze 90 minut (poprzedni G1 - 98). Maksymalny czas pracy to 2 godziny i 53 minuty (poprzednik potrafił działać 13 minut dłużej). Widać więc, że dzielność obu tych maszyn jest bardzo zbliżona, choć przecież G1S ma na podorędziu mocniejsze podzespoły.