Zimablade - recenzja konkurenta Raspberry Pi: Domowy serwer dla każdego, który jest teraz jeszcze lżejszy i mniejszy

Zimablade jest teraz jeszcze mniejszy i bardziej kompaktowy niż Zimaboard, a jego kształt i ogólny wygląd przypomina nam starą kasetę audio. Jest oczywiście bardziej stylowy i niemal przypomina Cyberpunk. Jeśli chodzi o obudowę, Raspberry Pi jest tylko nieznacznie mniejszy.

Na próżno szukać metalowych żeberek Zimaboard. Ciemny aluminiowy spód to miejsce, w którym znajduje się pasywnie chłodzony procesor. Jest on połączony pastą termiczną, która następnie odprowadza ciepło przez metal. Dla kontrastu, góra i boki obudowy składają się z plastiku. Góra jest prawie całkowicie przezroczysta i pozwala zajrzeć do wnętrza. W tym miejscu można przede wszystkim zobaczyć gniazdo pamięci RAM, w którym można zamontować pojedynczy moduł pamięci RAM DDR3 o pojemności do 16 GB. Wewnątrz naszego opakowania znaleźliśmy moduł pamięci RAM o pojemności 8 GB, który następnie zainstalowaliśmy.

Czarny plastik, który zakrywa stronę portu, jest łatwy do usunięcia, ponieważ jest tylko szczelinowy. Poniżej znajdują się śruby mocujące obudowę. Czerwona dioda LED zasilania wyświetla połączenie sieciowe, ale znajduje się pod płytą. Oznacza to, że trzeba spojrzeć pod nią z boku, aby sprawdzić, czy Blade jest włączony.

W przeciwieństwie do Zimaboard, Zimablade nie ma już wlutowanej pamięci RAM. Dodatkowy moduł pamięci RAM będzie musiał zostać zakupiony lub zabezpieczony w inny sposób, chyba że mają Państwo taki leżący w pobliżu. Z drugiej strony, jest to bardziej elastyczne rozwiązanie niż w przypadku siostrzanego modelu, a nawet Raspberry Pi. W gnieździe SODIMM można zainstalować do 16 GB pamięci DDR3. Nadal nie ma przełącznika zasilania ani resetowania.

Zasadniczo istnieją dwie wersje ZimaBlade, ale różnią się one tylko procesorem.

Mniejszy Zimablade 3760 zdecydował się na dwurdzeniowyIntel Celeron N3350- jak na razie bardzo dobrze. Droższy Zimablade 7700, IceWhale określa go jako posiadający "Intel Celeron E3950/J3455" z czterema rdzeniami. Jednak w rzeczywistości mamy do czynienia z dwoma różnymi procesorami, Intel Atom E3950 iIntel Celeron J3455(zainstalowany w naszej maszynie).

To, który z tych dwóch procesorów jest zamontowany, nie jest podane ani na opakowaniu, ani na obudowie Zimablade, ale oba różnią się od siebie: W trybie turbo Celeron może działać o 300 MHz szybciej, ale Atom obsługuje ECC (korekcję błędów pamięci) i ma marginalnie lepszą iGPU. W końcu jednak oba procesory mają już ponad dwa lata (2016), a przyrost prędkości w porównaniu do Zimaboard jest raczej skromny. Nie czyni to z Zimablade błyskawicznego komputera do gier AAA, ale bardziej ekonomiczny, pasywnie chłodzony, a zatem cichy serwer. Może to być również cichy mini PC do gier w stylu retro lub po prostu cichy, miniaturowy komputer biurowy.

Podobnie jak w przypadku poprzednika, decyzja IceWhale o niedołączeniu kabla Y do obu portów SATA jest irytująca. Jest to konieczne, aby móc korzystać z obu portów SATA, ponieważ dzielą one złącze zasilania. Z dołączonym, standardowym kablem SATA, tylko jeden z dwóch portów SATA jest użyteczny. Za kabel Y producent żąda dodatkowych 10 dolarów.

W porównaniu do Zimaboard, Zimablade traci jeden z dwóch gigabitowych portów ethernetowych oryginału. Blade może być zatem używany jako router tylko za pośrednictwem dodatkowej karty sieciowej PCIe.

Zasilanie jest teraz dostarczane przez USB-C zamiast pinu gniazda. Zgodnie z instrukcją, zasilacz powinien obsługiwać co najmniej 45 watów (oryginalny zasilacz = 36 watów) i to nie tylko zasila sam Blade, ale także oba porty SATA, a także gniazdo PCIe. Podłączyliśmy hub USB-C z PowerDelivery passthrough i byliśmy w stanie uruchomić hub z pamięci USB i zainstalować Proxmox. Drugi port USB-A musiał zostać przełączony ze względu na zmniejszenie dostępnej przestrzeni.

Najważniejszym elementem jest oczywiście port PCIe (2.0, 4 linie), którego nie posiada nawet Raspberry Pi 5. Można używać wszystkich typów kart rozszerzeń - nawet GPU. Niestety, Zimablade odziedziczył ten sam problem, co Zimaboard, ponieważ karty, które mają osłony gniazd, nie mogą być zainstalowane, ponieważ osłony i obudowa nie pasują do siebie pod względem rozmiaru. Z tego powodu wiąże się to z uciążliwym zadaniem demontażu pokrywy. IceWhale przysłał nam część z nich bez osłony slotu, ale w przypadku pozostałych musieliśmy sami zdemontować płytki (2 śrubki).

Dodatkowo szkoda, że slot jest tak sztywny i karty rozszerzeń wystają z boku. Praktyczniejszym rozwiązaniem byłoby zastosowanie elastycznego kabla połączeniowego, dzięki czemu karty mogłyby znajdować się również po bokach lub pod Bladem (np. wewnątrz obudowy).

Jednak podobnie jak jego poprzednik, Zimablade jest szczególnie odpowiedni dla początkujących, ponieważ prosty, oparty na Linuksie system operacyjny CasaOS jest już preinstalowany. Oznacza to, że wystarczy podłączyć Blade do własnego routera za pomocą kabla sieciowego, a następnie użyć komputera PC lub MAC, aby uzyskać dostęp do CasaOS za pomocą przeglądarki. Następnie otrzymują Państwo bardzo prosty interfejs użytkownika, za pomocą którego można w przejrzysty sposób przeglądać informacje i instalować aplikacje. To ostatnie jest szczególnie łatwe, ponieważ są one zorganizowane jako kontenery. Zintegrowany katalog aplikacji nie jest obecnie zbyt obszerny, ale najważniejsze i najbardziej znane aplikacje, takie jak Jellyfin, Plex, HomeAssistant, Adguard, Pihole, Unraid i inne, są już dostępne. Poza tym integracja własnych aplikacji kontenerowych jest dość nieskomplikowana. Kliknięcie aplikacji powoduje jej zainstalowanie. Aplikacja pojawia się następnie na stronie głównej, gdzie można ją uruchomić jednym kliknięciem, a następnie użyć CasaOS, aby zająć się zarządzaniem i operacyjną stroną rzeczy.

Każdy, kto nie chce używać przeglądarki do obsługi Zimablade, ale wolałby używać urządzenia jako komputera stacjonarnego, może to zrobić za pomocą preinstalowanej wersji CasaOS na komputery stacjonarne. Podobnie jak przeglądarka, jest ona bardzo prosta w obsłudze, podobnie jak możliwe przypadki użycia. Alternatywnie można łatwo zainstalować Ubuntu, Mint lub inne dystrybucje.

Zimablade jest bardzo łatwy w obsłudze, ale nie jest rozwiązaniem typu "wszystko w jednym". W zależności od projektu lub pożądanego przypadku użycia, potrzebne będą dodatkowe komponenty lub trzeba będzie kupić konkretny zestaw od IceWhale, na przykład zestaw NAS Zimablade. Oprócz "dużego" ZimaBlade otrzymują Państwo 16 GB pamięci RAM, zasilacz, adapter MiniDP do HDMI, różne kable, a także gołą obudowę NAS, w której mieszczą się dwa 3,5-calowe dyski twarde i Blade. Ale nawet tutaj trzeba będzie zaopatrzyć się w dodatkowe karty pamięci. W zamian system jest znacznie bardziej elastyczny i tańszy niż gotowy system NAS.

Podczas pracy na biegu jałowym górna część nagrzewa się tylko do 30°C, a przewodząca ciepło podstawa do 35°C.

Gdy procesor jest poddawany dużemu obciążeniu, np. podczas dekodowania filmów H.264 (Big Buck Bunny), nagrzewa się on do ponad 80°C. Powoduje to wzrost temperatury powierzchni, zwłaszcza na czarnym, przewodzącym ciepło aluminiowym tyle. Zmierzyliśmy 60 °C i więcej, a to jest zbyt gorąco, aby nadal móc trzymać urządzenie. Z tego powodu należy zwracać uwagę na to, gdzie znajduje się Zimablade. Jeśli oglądają Państwo długi film, który musi zostać zdekodowany, Zimablade może się bardzo nagrzać.

Obecnie IceWhale podaje jedynie ceny w dolarach amerykańskich. Oprócz dwóch podstawowych wersji płyty, które kosztują 64 dolary (Zimablade 3760) i 96 dolarów (Zimablade 7700), IceWhale sprzedaje również Blade'y w pakietach, które są również znane jako "zestawy". Poniższy zrzut ekranu przedstawia je wszystkie.

W chwili obecnej kampania crowdfundingowa na Crowdsupplyjest nadal aktywna. Następnie będą Państwo mogli kupić Zimablade na ich oficjalnej stronie internetowej.