Główny pas asteroid w naszym Układzie Słonecznym znajduje się pomiędzy Marsem a Jowiszem. I choć jest uważany za najbardziej stabilny pierwiastek, może się to zmienić. Rzeczywiście, wydaje się, że powoli zanika, co miałoby liczne konsekwencje.
Należy zauważyć, że struktura ta miała utworzyć planetę podczas formowania się układu słonecznego http://www.notebookcheck.net/Auroras-have-been-discovered-on-a-planet-outside-the-solar-system-that-has-no-stars.1127928.0.html. Tak się jednak nie stało, ponieważ Jowisz wywierał zbyt dużą grawitację, aby planeta mogła się uformować. I chociaż ten pas asteroid jest masywny, stopniowo traci masę.
W związku z tym zespół naukowców z wydziału astronomii na Uniwersytecie Republiki https://udelar.edu.uy/portal/ w Urugwaju chciał dowiedzieć się, jak szybko ta struktura zanika. Po wykonaniu różnych obliczeń oszacowali, że ten pas asteroid traci 0,0088% swojej aktywnej masy na milion lat.
Przechodząc do szczegółów, istnieją dwa główne powody, które wyjaśniają to zjawisko. Należy powiedzieć, że 80% asteroid zderza się ze sobą i pod wpływem siły uderzenia zamienia się w pył. Jeśli chodzi o pozostałe, są one wyrzucane w kierunku regionów układu słonecznego gdzie grawitacja jest niestabilna, ale także w kierunku niektórych planet, takich jak Ziemia, Merkury, Mars czy Jowisz.
Jednak stopniowe zanikanie pasa asteroid może również zmniejszyć ryzyko kolizji ciał niebieskich z planetami takimi jak Ziemia. Zjawisko to zachodzi jednak bardzo powoli, a całkowite zniknięcie pasa zajmie miliony lat.