Chiny wystrzeliwują 12-satelitarną konstelację obliczeniową na orbitę na pokładzie Long March 2D

Rakieta Long March 2D wystartowała z Jiuquan Satellite Launch Center o godzinie 12:12 (czasu pekińskiego) 14 maja 2025 roku. Dostarczył https://mp.weixin.qq.com/s/5TZfmWyiD0GGfz39s0hM6Q tuzin "kosmicznych satelitów obliczeniowych" na orbitę synchroniczną ze Słońcem, zamykając lot jako 576. sukces rodziny Long March.

Planiści misji przyjęli dwupoziomowy układ satelity: dwa główne satelity zostały ułożone pionowo na górze, podczas gdy dziesięć drugorzędnych jednostek zostało zamontowanych w bliźniaczych pierścieniach wzdłuż beczki. Cztery precyzyjnie zaplanowane w czasie separacje uwolniły ładunki, a optymalizacja profilu lotu zminimalizowała zakłócenia położenia górnego stopnia rakiety.

Od podpisania kontraktu do startu minęło zaledwie pięć miesięcy. Inżynierowie z China Aerospace Science and Technology Corporation's Eighth Academy wcześnie skoordynowali działania z zespołami satelitów w celu ustalenia interfejsów elektromechanicznych i parametrów orbitalnych, przyspieszając integrację i demonstrując zdolność pojazdu na paliwo ciekłe do przenoszenia mieszanych ładunków o masie do 1,3 tony na wysokość 700 km.

Te dwanaście statków kosmicznych stanowi pierwszą transzę programu "Star Computing" (zwanego również "Satellite Computing"). Guoxing (ADA) Space zbudował autobusy, podczas gdy Laboratorium Zhijiang dostarczyło główny ładunek zgodnie ze specyfikacją "Three-Body Computing Constellation". Każdy z satelitów może wykonać pięć operacji w peta na sekundę, a menedżerowie programu docelowo przewidują sieć 2 800 satelitów, która będzie w stanie skalować się do około 1 000 POPS.

Poza samą mocą obliczeniową, platformy wyposażone są w międzysatelitarne łącza laserowe o przepustowości 100 Gb/s oraz detektor promieniowania rentgenowskiego z Uniwersytetu Guangxi, umożliwiający zarówno wnioskowanie w czasie rzeczywistym na pokładzie, jak i astrofizyczne monitorowanie zjawisk takich jak rozbłyski gamma. Partnerzy naziemni - SoftStone, Kepu Cloud i inni - budują centra danych, aby połączyć je z warstwą orbitalną, mając na celu przeniesienie energochłonnych obciążeń poza planetę i ograniczenie emisji naziemnych centrów danych.