Test Microsoft Surface Book

Wzornictwo jest minimalistyczne, przy czym wyraźnie zarysowane krawędzie i kanciasta sylwetka są charakterystyczne i odróżniają omawiany model od współczesnych MacBooków. Unikalną cechą Surface Booka jest zawias, podobny nieco do bransoletkowego zawiasu modelu Yoga 3 Pro. To pomysł na mocniejsze połączenie części tabletowej i odczepianej klawiatury. W urządzeniach typu 2 w 1 notorycznym problemem była słaba konstrukcja zawiasów, które nie były w stanie utrzymać wystarczająco stabilnie ciężkiego ekranu. Rozwiązanie z Surface Booka jest jednym z najstabilniejszych i zapewne będzie naśladowane przez inne firmy. 

Rozwiązanie to nie jest jednak idealne, gdyż ekran potrafi się trochę chybotać a maksymalny kąt odchylenia ekranu to tylko około 130 stopni. Laptop nie domyka się do końca i po jego złożeniu pozostaje widoczna szpara, z powodu której urządzenie wygląda na grubsze, niż jest w rzeczywistości. Cecha ta trochę niepokoi także w sytuacji transportowania komputera w torbie lub plecaku bez porządnego zabezpieczenia.

Ze względu na prosty wygląd i układ klawiatura byłaby na miejscu na przykład w jakimś Chromebooku. Okazała się ona zaskakująco wygodna, biorąc pod uwagę kombinację skoku i odpowiedzi. Klawisze alfanumeryczne mierzą 17 x 17 mm a odstępy między nimi maja około 2,5 mm. Podczas pisania prawie nie słychać stukotu. Poszczególne klawisze są sztywne a nie chybotliwe (co zdarza się w tańszych ultrabookach).  

Fajnie, że klawiatura jest podświetlana, ale niestety nie możliwości modyfikowania intensywności podświetlenia. Klawiatura nie łączy się z tabletem bezprzewodowo - trzeba ją podłączyć fizycznie, by móc z niej korzystać. Klawisze kierunkowe "góra" i "dół" są o połowę mniejsze od pozostałych. Dają one także bardziej miękką odpowiedź i są mniej wygodne od reszty. 

Trzeba jeszcze dodać, że właściwy tryb postępowania to włączenie tabletu, kiedy jest on już połączony ze stacją bazową. Wpięcie włączonego tabletu do stacji bazowej powoduje, że czasowo nie działają klawiatura, płytka dotykowa i porty USB. Poza tym czasem szwankował specjalny przycisk do odłączania tabletu. 

Płytka dotykowa ma wymiary 10,6 x 7 cm, czyli jest duża w odniesieniu do wielkości ekranu. Ułatwia to przemieszczanie kursora na duże odległości na ekranie, przewijanie i korzystanie z funkcji dotyku wielopunktowego. Purystom nie spodoba się brak oddzielnych przycisków gładzika a osobom przyzwyczajonym do laptopów biznesowych może nie odpowiadać brak manipulatora punktowego. 

W internecie pojawiły się liczne krytyczne opinie nt. działania płytki dotykowej Surface Booka. Autor może to potwierdzić - w testowanym egzemplarzu jej reakcje nie były idealne, zwłaszcza w okolicy narożników. Płytka potrafi przestać reagować, kiedy przesuwa się palec od zewnątrz do środka, ale nie zdarza się to przy przesuwaniu palca od środka do krawędzi płytki. 

Ekran dotykowy w roli urządzenia wejścia sprawdzał się dobrze. Nie było żadnych problemów z reakcjami. Trzeba jednak wspomnieć, że przełączanie automatycznej rotacji obrazu jest możliwe tylko z poziomu oprogramowania; nie ma bowiem sprzętowego, łatwo dostępnego przełącznika.  

Dołączony rysik jest taki sam, jak w modelu Surface Pro 4. Jeżeli ktoś miał do czynienia z Surface Pro 3, szybko poczuje się jak w domu, gdyż piórko ma ten sam zestaw funkcji i 1024 poziomy nacisku. To, że ma dużą średnicę, czyni go jednym z najwygodniejszych rysików, gdyż jest podobny do długopisu.

Pokrycie przestrzeni kolorów sRGB wyniosło 96% a przestrzeni Adobe RGB - 64%. To wyniki zbliżone do osiągnięć modelu Toshiba Kirabook KIRA-10D. Matryce IPS przeważnie osiągają pokrycie sRGB w wysokości 60-70%.

Pomiary wykazały bardzo dobre odwzorowanie kolorów. W stanie fabrycznym wierność kolorów jest na tyle dobra, że nie trzeba przeprowadzać kalibracji matrycy. W MacBooku Pro 13 Retina średni błąd dE2000 dla kolorów był odrobinę mniejszy (1,82 wobec 2,06 w Surface Booku). 

Czytelność obrazu na dworze jest bardzo dobra w cieniu i przy zachmurzonym niebie. Błyszcząca powierzchnia ekranu jest powodem intensywnych refleksów. Mimo to jednak da się korzystać z omawianego urządzenia przy bezpośredniej operacji słonecznej. 

Kąty widzenia okazały się znakomite. Kolory i kontrast nie pogarszają się znacząco nawet w sytuacji, kiedy patrzymy na ekran pod bardzo ostrym kątem.

Temperatury

Testując normalne laptopy, mierzymy tylko temperatury jednostki zasadniczej. W przypadku Surface Booka trzeba było dokonać pomiarów temperatur na powierzchni części tabletowej i stacji bazowej (gdyż CPU i GPU są rozdzielone na te części składowe urządzenia).  

W teście bez obciążenia stacja bazowa okazała się chłodniejsza od tabletu, który w okolicy dolnej części ekranu rozgrzał się do 33°C. W teście pełnego obciążenia po obu stronach tabletu zmierzono w najgorętszych obszarach ponad 46°C. Najcieplejsze były środkowe części przodu i tyłu tabletu. Jego lewa część okazała się cieplejsza od prawej. Jeżeli chodzi o stację bazową, przy dużym obciążeniu jej przednia część pozostała relatywnie chłodna, natomiast na środku klawiatury zrobiło się dość ciepło. Najgoręcej było za rzędem klawiszy funkcyjnych. 

W obciążającym CPU teście Prime95 taktowanie procesora wynosiło 2,8-2,9 GHz, czyli było znacznie wyższe od wartości bazowej (2,4 GHz). W obciążającym układ grafiki teście FurMark taktowanie karty Nvidii było nieco obniżone (z 954 MHz do 823-888 MHz). W teście jednoczesnego pełnego obciążenia CPU i GPU (Prime95 i FurMark) taktowanie GPU było jeszcze niższe, natomiast taktowanie CPU nie ucierpiało. Temperatura procesora osiągnęła 89°C a w przypadku karty grafiki najwyższą wartością było 76°C. W bardziej reprezentatywnym teście Heaven Benchmark taktowanie procesora sięgało 2,9 GHz a jego temperatura przekroczyła 60°C. Taktowanie karty grafiki wynosiło cały czas 993 MHz.