Pod względem wzornictwa notebook Lenovo G530 jest ciekawą kompilacją dwóch jakże różnych stylów. Producent nie mógł się zdecydować, który projekt będzie lepszy, i w celu zadowolenia użytkownika postanowił zrealizować na raz dwie linie w jednym laptopie.  
 
Obudowa matrycy jest obła, cechuje się opływową sylwetką znaną z laptopów takich firm jak HP czy Toshiba. Delikatne linie na obudowie matrycy jeszcze bardziej skłaniają do porównania jej z produktami HP. Niestety, taka konstrukcja nie jest najlepszym rozwiązaniem. Wraz z elegancją smukłego projektu przychodzi również wątłość obudowy w tym jakże newralgicznym miejscu. Klapa ugina się pod naciskiem z lewego lub prawego rogu ekranu i chociaż nie jest to szczególnie niebezpieczne dla matrycy, to jednak budzi nostalgiczną tęsknotę za solidniejszymi pokrywami znanymi z starszych modeli firmy.  
 
Kolejnym aspektem związanym z nowoczesnym wyglądem jest palcowanie się obudowy w całości a pokrywy ekranu w szczególności. Podstawowo producent wyposaża klapę w folię ochronną niwelującą ten efekt, ale po kilku tygodniach przenoszenia folię pewnie będzie trzeba zerwać i pojawi się realny problem regularnego czyszczenia obudowy.  
 
Zgodnie z panującymi trendami zawiasy ekranu są nie najszersze i mogą sprawiać wrażenie wątłych. Klapa chodzi z bardzo właściwym oporem - nie za lekko i nie za mocno, co rokuje na jej długie i bezproblemowe działanie. Mankamentem znanym z nowej serii IdeaPad, którego nie udało się uniknąć, jest i w tym modelu ograniczenie kąta odchylenia ekranu.
 
W odmiennym stylu wykonana została platforma robocza notebooka. Tu mamy do czynienia z typowymi dla Lenovo sprawdzonymi solidnymi rozwiązaniami. Plastik pod rękami sprawia wrażenie bardzo solidnego; jest także przyjemny w dotyku. Ponadto bez odpowiedniego kąta patrzenia nie zobaczymy na nim odcisków palców. Sama konstrukcja podstawy jest solidnie spasowana. Trzymany z dowolny róg laptop nie ugina się, ani nie skrzypi. Elementy przylegają elegancko - tu dostajemy najlepsze rozwiązania, do jakich przyzwyczaiło nas Lenovo. Najprzyjemniejszą zaś niespodzianką jest fakt, że mimo solidnej i może dla niektórych topornej jednostki zasadniczej cała konstrukcja zachowuje lekkość.
 
Kontrolki rozmieszczono po lewej i prawej stronie laptopa. Dzięki odsunięciu ich od ekranu nie rozpraszają uwagi użytkownika, acz moim zdaniem mogły by być odrobinę mniejsze. Dobrym rozwiązaniem jest umiejscowienie panelu przycisków regulacji głośności w pobliżu matrycy i po prawej stronie. Nie rzucają się w oczy, nie przeszkadzają w trakcie pracy a nawet w nocy dają się łatwo znaleźć i błyskawicznie włączyć. W wyżej wspomnianym panelu producent dodał jeszcze jeden dodatkowy programowalny przycisk. Na tej samej wysokości po lewej stronie znajdziemy przycisk zasilania oraz szybkiego przywracania systemu.

Ogólnie rozmieszczenie portów zasługuje na pochwałę. Dzięki posiadaniu czterech portów USB rozdzielonych po dwa na każdą boczną ścianę laptopa zarówno osoby praworęczne jak i leworęczne będą zadowolone z ich rozłożenia. Jako praworęczny użytkownik mogę narzekać, że dwa orty USB z prawej strony leżą za blisko ręki, ale za to dwa po przeciwnej stronie doskonale nadrabiają braki. A prawostronne USB da się wykorzystać do podręcznego i krótkotrwałego podłączenia na przykład pendrive`a. Dość zabawnym akcentem jest złącze modemowe po prawej stronie przy samym brzegu krawędzi łączącej prawą i przednią ścianę. Będzie to bardzo utrudniać pracę osobom praworęcznym chcącym łączyć się z Internetem przez modem, ale przy dzisiejszej częstotliwości używania tego zabytku jest to raczej marginalna wada. Zawiodą się niestety użytkownicy eSATA i FireWire - laptop nie został wyposażony w te złącza.

Matryca AUO podświetlana diodami LED natychmiast przypadła mi do gustu. Ekran o wielkości 15,4 cala oraz rozdzielczości natywnej 1280x800 sprawdza się doskonale zarówno w pracy jak i w zastosowaniach multimedialnych. Dzięki rozdzielczości dobrze dopasowanej do wielkości nawet dłuższa praca jest komfortowa i nie powoduje zmęczenia oczu.
 
Ostrzejsze barwy, żywsze kolory, głębsza czerń, wysoka jasność to jeszcze nie wszystkie zalety tego ekranu. Dzięki użyciu diod LED matryca jest podświetlona bardzo równomiernie i próżno szukać na niej jakiś niedoświetlonych miejsc lub znanych ze zwykłych matryc smug u góry czy dołu ekranu.
 
Proporcje boków 16:10 należą do starszej generacji, ale właśnie dzięki takim ustawieniom mamy na ekranie odrobinę więcej przestrzeni roboczej w pionie. Będzie ona na pewno przydatna przy przeglądaniu internetu czy pracy z dokumentami.
 
Jak dotąd skupiłem się na zaletach wyświetlanego obrazu - teraz czas wspomnieć o jakichś wadach. Matryca wykonana została w najpopularniejszym dziś standardzie lustrzanym i obarczona jest niedoskonałością znaną z tego rodzaju ekranów - przy dużej mocy promieniowania słonecznego refleksy mogą stać się uciążliwe mimo podświetlania diodami LED.
 
W porównaniu do notebooków wysokobudżetowych, do których jestem mocno przyzwyczajony, nie zachwyciły mnie kąty widzenia. Chociaż wydają mi się lepsze niż te znane z Compala JHL90, to jednak przy całej masie zalet matrycy spodziewałbym się odrobinkę lepszych kątów zwłaszcza w płaszczyźnie pionowej.  

W recenzowanym egzemplarzu zainstalowano procesor Intela T4200 należący do rodziny Pentium Dual-Core. Procesor jest taktowany zegarem 2 GHz i posiada 1 MB pamięci podręcznej drugiego poziomu (L2C). Jest to najmocniejszy fabrycznie montowany procesor w tym modelu. I chociaż nie zalicza się do największych mocarzy to jest wystarczająco szybki dla większości zastosowań biurowych, domowych czy biznesowych. A w przypadku braku obciążenia pozwala na długie przerwy w pracy układu chłodzenia.  
 
Zintegrowany układ graficzny Intel Graphics Media Accelerator X4500 ma niewielki pobór energii, czym przyczynia się do wydłużenia pracy na jednym ładowaniu akumulatora. Nie wymaga także zbyt aktywnego chłodzenia, dzięki czemu wentylator dość często zostaje w stanie spoczynku. Co ciekawe, wynik 3DMarka06 przekroczył 800 pkt. i skłonił mnie do zainstalowania kilku starszych gier. Muszę powiedzieć, że Warcraft 3 okazał się całkiem grywalną pozycją. Choć ze względu na zintegrowaną grafikę Lenovo G530 w żadnym przypadku nie można polecić dla gracza, to jednak jest w stanie zapewnić on rozrywkę fanom starszych pozycji.
 
Za powierzchnię magazynową odpowiedzialny jest dysk twardy firmy Western Digital o pojemności 320 GB. Należy on do serii Blue i jak każdy jej przedstawiciel został wyposażony w talerze kręcące się z prędkością 5400 obr/min. Mój ulubiony test kopiowania pliku 700 MB z partycji na partycję przeszedł w czasie 15 sekund, co jest dosyć dobrym wynikiem.  

Hałas

To, co naprawdę urzeka w tym laptopie, to niemal absolutna cisza. Przy uruchomieniu komputer nie startuje wentylatora i jeśli nie postawimy przed nim bardziej wymagających zadań, pierwszego włączenia wiatraczka możemy spodziewać się dopiero po kilkunastu a w chłodniejszych pomieszczeniach nawet po kilkudziesięciu minutach. 
 
W przypadku wykonywania prostych czynności wentylator włącza się niezwykle rzadko i pracuje bardzo krótko, po czym nastaje kolejny długi okres błogosławionej ciszy. Także przy obciążeniu wentylator pracuje dosyć cicho i jeśli tylko jest to możliwe wyłącza się, gdy spełni swoje zadanie. 
 
Gdyby nie napęd optyczny, najgłośniejszą częścią był by dysk twardy, który jak każdy WD potrafi sobie bezwstydnie zachrobotać od czasu do czasu. Wracając do napędu - jest to średnio głośny napęd. Choć ogólna cisza laptopa może potęgować wrażenie głośności jego pracy, to jednak daleko mu do poziomu hałasu, jaki potrafią osiągnąć napędy znane z notebooków MSI z wyższej półki.