NGC 45 to galaktyka o niskiej jasności powierzchniowej, należąca do grupy galaktyk, które zazwyczaj trudno dostrzec, ponieważ są one jeszcze bledsze niż nocne niebo. Gwiazdy w tych galaktykach są stosunkowo nieliczne w porównaniu z obecnymi w nich gazem i ciemną materią, co oznacza, że nie świecą one jasno, stąd ich nazwa. To wyjaśnia, dlaczego ostatnie zbliżenie NGC 45 wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a jest interesujące.
Zdjęcie pokazuje spiralne ramiona NGC 45, wypełnione gwiazdami (widocznymi jako małe niebieskie kropki) i świecącymi różowymi chmurami - regionami gwiazdotwórczymi, znanymi jako mgławice. Obraz jest połączeniem danych z dwóch programów obserwacyjnych, z których jeden przeprowadził szeroką obserwację 50 pobliskich galaktyk, wykorzystując pasma ultrafioletu i bliskiej podczerwieni. Drugi zawęził się do światła H-alfa - specyficznej długości fali czerwonego światła wytwarzanego przez wodór.
Chociaż NGC 45 została po raz pierwszy zauważona przez angielskiego astronoma Johna Herschela w 1835 roku, naukowcy dokonali pierwszego odkrycia dużej galaktyki o niskiej jasności powierzchniowej dopiero po odkryciu Malin 1 w 1986 roku. Badania sugerują, że te nieuchwytne galaktyki mogą stanowić od 30 do 60% wszystkich galaktyk we wszechświecie.
Za pomocą średniej wielkości teleskopu można przybliżyć gwiazdozbiór Wieloryba, a przy odpowiednich warunkach obserwacyjnych można dostrzec NGC 45.
Źródło(a)
ESA, Hanson Astronomyi Swinburne University of Technology
Źródło zdjęcia: NASA