Recenzja Atari Gamestation Go: Jak grać na przenośnym urządzeniu do gier retro

Stosunkowo duże pudełko zostało ładnie zaprojektowane przez Atari i My Arcade. Jego otwarcie ujawnia pełną listę wszystkich dołączonych gier i zapewnia przyjemne wrażenia z rozpakowywania. Miły akcent: w zestawie znajduje się kabel HDMI potrzebny do podłączenia urządzenia do telewizora, a także kabel USB-C do ładowania i zasilacz. Jeśli jednak zamówią Państwo handhelda z USA zamiast czekać na wersję niemiecką, potrzebny będzie adapter wtyczki typu A/B na typ C/F.

Instrukcje w języku niemieckim są już dołączone do amerykańskiego pudełka. Ulotka promocyjna reklamuje również dwa nadchodzące kontrolery bezprzewodowe - standardowy gamepad wzorowany na kontrolerach Gamestation Go oraz arcade stick przeznaczony do gier walki. Ponieważ handheld posiada dwa porty kontrolera USB-C z tyłu, akcesoria te powinny również działać po podłączeniu kablem.

Jakość ekranu jest przyzwoita - nie dorównuje komputerom przenośnym, a już na pewno nie panelom IPS lub OLED - ale jest idealnie odpowiednia dla tytułów retro. Kąty widzenia są w porządku, poziomy jasności są wystarczające, choć wyświetlacz jest dość odblaskowy w zależności od gry. Podobnie jak w przypadku wielu handheldów, szybko przyzwyczaiłem się do trzymania Gamestation Go pod niewielkim kątem, aby zmniejszyć odblaski.

Pod względem rozmiaru Gamestation Go jest najbardziej zbliżony do Nintendo Switch 2. Oba urządzenia mają mniej więcej taką samą szerokość, ale Atari jest wyższe i ponad dwukrotnie grubsze. Jego w większości plastikowa konstrukcja wydaje się mniej premium niż Switch 2, ale grubszy kształt i teksturowane boki sprawiają, że jest wygodniejszy w trzymaniu - podobnie jak Steam Deck. Podobnie jak Switch 2 i Legion Go 1/2, posiada również rozkładaną podpórkę. Na początku wygląda ona na delikatną, ale jest zaskakująco stabilna w użyciu. Handheld ma również wbudowane Wi-Fi do aktualizacji oprogramowania układowego. Nadal nie jest jasne, czy dodatkowe gry zostaną dodane później, ale sprzęt z pewnością to umożliwia.

Wielu fanów gier retro było zachwyconych, gdy po raz pierwszy zobaczyli Gamestation Go. Ten handheld oferuje bezprecedensowy zakres opcji sterowania, umożliwiając granie w klasyczne tytuły dokładnie tak, jak powinny być - lub tak, jak pamiętają je gracze. Wraz z oficjalnie licencjonowanymi grami, jest to prawdopodobnie największa zaleta tego systemu. Oczywiście, wiele retro handheldów z preinstalowanymi, często nielicencjonowanymi ROM-ami - lub konfiguracjami takimi jak Retro Deck na Steam Deck - pozwala na ponowne przeżycie starych ulubionych gier. Ale tylko kilka urządzeń robi to legalnie, takich jak klasyczne wydania Nintendo za pośrednictwem subskrypcji Switch Online, repliki konsol od oryginalnych producentów lub systemy Evercade oparte na kartridżach.

Podobnie jak większość urządzeń retro, Atari Gamestation Go wykorzystuje emulację, ale jest dostarczane z pełnymi licencjami na 200 dołączonych gier. Nie powstrzyma to wielu graczy przed dalszą wędrówką po szarym rynku ROM-ów, ale dla tych, którym zależy na autentycznym, poprawnym sterowaniu, Gamestation Go jest trudny do pokonania. Breakout, Tempest lub klon Ponga w Video Olympics czują się znacznie lepiej z wiosłem, podczas gdy Missile Command błyszczy z Trak-Ball. Oba elementy sterujące wymagają trochę przyzwyczajenia - łopatka znajduje się w lewym górnym rogu, a Trak-Ball w lewym dolnym rogu - ale po dostosowaniu się, rozgrywka jest cudownie wierna. Nie tylko grasz w gry retro; doświadczasz ich tak, jak wtedy. Nawet włączenie dedykowanego przycisku Credits pokazuje, jak wiele uwagi poświęcono projektowi.

Każda gra oferuje wiele konfiguracji sterowania, które można przeglądać i dostosowywać w dowolnym momencie podczas gry. Funkcja podświetlenia o nazwie SmartGlow, opracowana przez Atari i My Arcade, podkreśla kolorem, które elementy sterujące są aktualnie aktywne i wymagane w wybranej grze. 7-calowy (około 18 cm) wyświetlacz jest wystarczająco duży do gier retro, choć wiele starszych tytułów nie wykorzystuje w pełni możliwości ekranu. Ustawienia pozwalają na zachowanie oryginalnych proporcji lub rozciągnięcie obrazu w celu wypełnienia wyświetlacza - choć ta druga opcja naturalnie wprowadza zniekształcenia.

200 wbudowanych gier zaspokaja potrzeby szerokiego grona graczy i naprawdę oferuje coś dla każdego. Oprócz własnych tytułów Atari, system zawiera kilka gier od Piko i Jaleco, choć nie jest jasne, dlaczego wybrano właśnie te tytuły. Każdy tytuł jest wyświetlany w menu z oryginalną okładką - na przykład wersja Battle Unit Zeoth na Game Boya - wraz z krótkim automatycznie odtwarzanym filmem i angielskim opisem. Menu główne podzielone jest na kategorie, takie jak Atari Recharged, Atari, Balls of Steel, Pac-Man, Jaleco, Piko i Settings. Podmenu dalej organizują bibliotekę na 8-bitowe, 16-bitowe, Arcade, Multiplayer, Ulubione i Ostatnio odtwarzane. Każdy, kto jest zaznajomiony z frontendami takimi jak RetroArch lub Retro Deck, poczuje się jak w domu: wszystko jest uporządkowane i szybko się uruchamia.

Niektóre tytuły pojawiają się wielokrotnie w różnych wersjach - na przykład Centipede występuje pięć razy: dla Atari 2600, 5200, 7800, Arcade i Recharged. Wraz z różnymi typami kontrolerów, wersje Recharged są jednymi z głównych atrakcji Gamestation Go. Zaktualizowane wersje mają nieco ulepszoną grafikę i zapewniają świeże wrażenia w porównaniu do oryginałów. Są one jednak dostępne już od jakiegoś czasu na Switch, PlayStation i Steam. Co ciekawe, chociaż istnieje dziesięć tytułów Recharged (w cenie około 8,99-9,75 euro każdy na Steam), tylko połowa z nich została tutaj uwzględniona. Czy pozostałe gry zostaną dodane później, dopiero się okaże - ale można mieć nadzieję. Podczas moich testów najwięcej czasu spędziłem z tytułami Recharged i stołami do pinballa Balls of Steel.

Wiele gier, zwłaszcza wersje zręcznościowe, wykorzystuje monitor portretowy. Oznacza to, że gry te są oczywiście wyświetlane na bardzo małym ekranie. Niestety, jak na razie wciąż nie ma opcji obrócenia Gamestation Go - lub wyświetlacza gry - o 90 stopni, tak aby wszystkie trzy kontrolery znajdowały się na dole, a obraz wypełniał większą część ekranu. Być może przyszła aktualizacja oprogramowania układowego doda tę funkcję, choć korzystanie z urządzenia w pionie może być nieco niewygodne. Wyświetlacz można skalować tak, aby wypełniał cały ekran handhelda niezależnie od proporcji, co czasami prowadzi do dziwnego rozciągnięcia lub przycięcia obrazu, ale w niektórych grach nadal wygląda to doskonale.

To, co My Arcade i Atari do tej pory ukrywały, to dodatkowa funkcja gniazda micro SD, które oficjalnie ma być używane do aktualizacji, jeśli nie masz sieci WLAN. W rzeczywistości można go wykorzystać do dodatkowych gier dla dołączonych emulatorów, ale karta SD musi być poprawnie sformatowana. Ponieważ retro ROM-y są szarą strefą i w wielu przypadkach nie są legalne, zrozumiałe jest, że ta funkcja nie jest szeroko komunikowana, ale fani powinni być zadowoleni. A biorąc pod uwagę całą konkurencję z Chin, ten krok jest w pewnym sensie konieczny, aby utrzymać handhelda przy życiu. W końcu preinstalowane gry nie są już tak interesujące jak na początku. Niemniej jednak nie jest to oczywiście wezwanie od nas do rozszerzenia biblioteki gier, jeśli nie mają Państwo oryginalnych modułów w domu i nie przeczytali ich.

Jeśli posiadają Państwo Gamestation Pro w domu i mają już używaną kartę SD, powinni Państwo być w stanie użyć jej bezpośrednio w Gamestation Go. Do celów testowych skonfigurowałem kartę SD o pojemności 32 GB, formatując ją za pomocą ExFat, a następnie tworząc folder "games" i kopiując do niego kilka testowych romów. Po włożeniu jej do Gamestation Go, karta została natychmiast rozpoznana bez konieczności naciskania jakichkolwiek dodatkowych komend i mogłem zagrać w więcej tytułów z GameBoya i Gamegear. Testy z Dreamcastem i PSP nie powiodły się w moim przypadku, ale inne ROM-y wydają się być możliwe; ekran karty SD wymienia Atari Lynx, PC Engine, Neo Geo Pocket Color i Wonderswan Color jako przykłady możliwych podfolderów (a więc przypuszczalnie jako zintegrowane emulatory).

Tak więc tutaj każdy może sam zdecydować i przetestować, które gry chciałby dodać do Gamestation Go. Niestety, można to wybrać tylko na podstawowym ekranie menu i nie jest przenoszone do graficznego interfejsu front-end. Jeśli chcą Państwo powrócić do rzeczywistego menu handhelda, wystarczy nacisnąć przycisk home na górze. Aby jednak powrócić do karty SD, należy ją na chwilę wysunąć i ponownie włożyć lub ponownie uruchomić handhelda. Paddle i Trak-Ball mogą być używane tylko ze wstępnie skonfigurowanymi tytułami.