Naukowcy "ożywiają" wirusa odpowiedzialnego za 100 milionów ofiar i odkrywają coś nieoczekiwanego

Międzynarodowy zespół naukowców ożywił cyfrowo wirusa grypy z pandemii z 1918 roku poprzez rekonstrukcję jego pełnego schematu genetycznego. Pandemia, która siała spustoszenie w latach 1918-1920, była jedną z najbardziej śmiercionośnych w historii, pochłaniając od 20 do 100 milionów osób.

Zespół badawczy, kierowany przez paleogenetyczkę Verenę Schünemann, wyodrębnił materiał genetyczny z próbki utrwalonej w formalinie. Próbka należała do pacjenta ze Szwajcarii, który miał wówczas 18 lat. Wirus jest wirusem RNA, co oznacza, że jego kod genetyczny ulega degradacji szybciej niż DNA, co okazało się wyzwaniem dla badania. Aby temu zaradzić, naukowcy opracowali nową, wysoce wydajną metodę odzyskiwania i sekwencjonowania starych fragmentów RNA.

Zrekonstruowany genom - pierwszy dokładnie datowany genom z pandemii z 1918 roku - pokazał coś zaskakującego. Analiza ujawniła, że od samego początku pandemii wirus miał już trzy krytyczne mutacje, które sprawiły, że był bardzo przystosowany do ludzi. Dwie z tych mutacji pomogły wirusowi w walce z ludzkim układem odpornościowym, podczas gdy trzecia wzmocniła jego zdolność do wiązania się z ludzkimi komórkami, czyniąc go bardziej śmiercionośnym.

Wgląd w ewolucję tego wirusa pomoże naukowcom stworzyć skuteczniejsze modele w przygotowaniach do przyszłych pandemii i w opracowywaniu szczepionek.