Google chce mieć centra danych w kosmosie do 2027 roku i choć może się to wydawać sprytne, rzeczywistość jest znacznie bardziej skomplikowana

Najwyraźniej Google coraz poważniej myśli o przeniesieniu części swojej infrastruktury sztucznej inteligencji poza planetę. Dyrektor generalny Sundar Pichai powiedział, że firma może rozpocząć budowę centrów danych w kosmosie już w 2027 roku, zasilanych bezpośrednio światłem słonecznym, w ramach długoterminowego wysiłku znanego jako Project Suncatcher.

Firma po raz pierwszy omówiła Suncatcher w poście na blogu badawczym https://blog.google/technology/research/google-project-suncatcher na początku listopada. Pomysł polega na lataniu konstelacjami satelitów zasilanych energią słoneczną wyposażonych w chipy Google TPU AI i łączeniu ich ze sobą za pomocą szybkich połączeń laserowych lub "optycznych w wolnej przestrzeni". Początkowy krok jest dość skromny: misja edukacyjna z Planet, aby wystrzelić dwa prototypowe satelity do początku 2027 roku, aby przetestować, jak sprzęt zachowuje się na orbicie i jak dobrze działają łącza optyczne.

Jednak najnowsze komentarze Pichai, jak donosi Business Insideridą o krok dalej. Opisał plan wysłania "maleńkich, maleńkich stojaków z maszynami" na orbitę na satelitach, przetestowania ich, a następnie zwiększenia skali w ciągu następnej dekady. Zasugerował, że za dziesięć lat pozaziemskie centra danych można uznać za normalne. Byłby to sposób Google na wykorzystanie energii słonecznej, która według Pichai dostarcza znacznie więcej energii w kosmosie niż obecnie generujemy na Ziemi.

Jeśli myślą Państwo, że ten moment jest przypadkowy, to tak nie jest. Sztuczna inteligencja powoduje, że zapotrzebowanie na energię w centrach danych jest coraz wyższe, a wraz z tym rośnie kontrola środowiska. Program Środowiskowy ONZ ostrzegł, że gigantyczny ślad AI obejmuje wydobycie rzadkich minerałów do produkcji chipów, duże zużycie wody do chłodzenia, rosnące stosy e-odpadów i gazy cieplarniane powstające w wyniku działania tego wszystkiego. Pichai przedstawił Suncatcher jako jedną z odpowiedzi na tę presję, mówiąc, że Google chce, aby wpływ netto sztucznej inteligencji na planetę był pozytywny, zanim technologia zostanie wdrożona na dużą skalę.

Google nie jest osamotnione w postrzeganiu przestrzeni kosmicznej jako kolejnej warstwy infrastruktury. W październiku Elon Musk powiedział Ars Technica, że samo "skalowanie" nadchodzących satelitów Starlink V3 firmy SpaceX - które już wykorzystują szybkie łącza laserowe - może przekształcić je w platformę dla orbitalnych centrów danych i powiedział bez ogródek: "SpaceX będzie to robić" Nawet założyciel Amazon, Jeff Bezos, mówił o gigawatowych kosmicznych centrach danych w ciągu 10 do 20 lat, podczas gdy były dyrektor generalny Google, Eric Schmidt, również wspierał firmy w tym obszarze.

Wiele osób twierdzi, że orbita oferuje dwie duże korzyści. Panele słoneczne znajdujące się nad atmosferą mogą zbierać niemal ciągłe światło słoneczne bez chmur i nocy, dzięki czemu energia jest bardziej przewidywalna i potencjalnie tańsza po zainstalowaniu sprzętu. Przeniesienie części obliczeń w przestrzeń kosmiczną może zmniejszyć presję na ląd, wodę i sieci energetyczne na ziemi. Badania Google przedstawiają Suncatcher jako sposób na "zminimalizowanie wpływu na zasoby lądowe" przy jednoczesnym skalowaniu wydajności uczenia maszynowego.

Koncepcja ta wiąże się jednak z poważnymi kwestiami inżynieryjnymi i środowiskowymi, które są dalekie od rozwiązania. Jedną z największych przeszkód technicznych jest chłodzenie. Na Ziemi centra danych odprowadzają ciepło do powietrza lub wody poprzez ogromne systemy chłodzenia. Na orbicie nie ma powietrza, które odprowadzałoby ciepło, więc statki kosmiczne muszą polegać wyłącznie na promieniowaniu. Zgodnie z badaniami projektów orbitalnych centrów danych, usuwanie ciepła z gęstych chipów sztucznej inteligencji w próżni wymaga bardzo dużych powierzchni radiacyjnych i złożonych pętli termicznych, co zwiększy masę i koszty każdego satelity. Ponadto, statki kosmiczne w świetle słonecznym są narażone na intensywne ogrzewanie i muszą zarządzać izolacją odbijającą temperaturę oraz starannym pozycjonowaniem, co może być niezwykle trudnym wyzwaniem w przypadku hostowania sprzętu AI o dużej mocy.

Kolejnym wyzwaniem jest promieniowanie. Elektronika w kosmosie jest nieustannie bombardowana przez cząsteczki pochodzące ze słońca i promieni kosmicznych. Dokument techniczny Google na temat Suncatchera opisuje testy promieniowania TPU w celu sprawdzenia, ile ekspozycji mogą tolerować, zanim uszkodzenie danych stanie się problemem, ale ekranowanie wrażliwych komponentów zazwyczaj oznacza cięższe konstrukcje i droższe starty.