Atrakcyjność optyczna jest kryterium, które przyświeca wielu konsumentom przy dokonywaniu wyboru. Ostatnimi czasy zrozumiało to wielu producentów laptopów w tym, zdaje się, i duńskie Zepto. Nowe modele, które skandynawska firma pokazała w tym roku, są pod tym względem udane. Niektórzy krytycy mogą twierdzić, że wzornictwo jest nieco staroświeckie, ale pogląd taki odnosi się raczej do perspektywy wybiórczej, a nie do rzutu ogólnego. Znote 6224W wyróżnia się spośród szarych i podobnych do siebie kocmołuchów innych marek. Dominują czarne (barwione, nie lakierowane) plastiki, z których najbardziej przypadło nam do gustu matowe tworzywo z eleganckiego wieka. Ma ono jednak tę paskudną właściwość, że imają się go odciski palców i jest magnesem dla kurzu.

Kiedy rozchylimy skorupę Zepto, we wnętrzu rzucą się nam w oczy ewidentne oznaki pochodzenia laptopa z dolnej półki cenowej. Przeważają tu mianowicie proste i tandetne plastiki, a całości przyświeca zgrzebna utylitarność. Wybitnie ordynarny wydźwięk ma panel z głośnikami zdobiący dolną część monitora, który jaskrawo kontrastuje z eleganckim wierzchem laptopa. Przed popadnięciem w depresję próbują ochronić użytkownika srebrna listwa zastosowana jako obwódka oraz podświetlany na błękitno wyłącznik. Jako że pulpit pozbawiony jest dodających prestiżu (a w mniemaniu innych obciachowych) nalepek producentów podzespołów, przeciętny postronny obserwator nie będzie się nawet domyślał, jaka moc drzemie w trzewiach tej maszyny o surowej powierzchowności.

Choć materiały konstrukcyjne mogą pewne wątpliwości, duński notek jest po skandynawsku dobrze złożony (szkielet powstaje w zakładach tajwańskiej firmy Inventec). Platforma robocza już na pierwszy rzut oka wydaje się solidnie zbudowana i różne formy wywierania nacisku i obciążenia prawie w ogóle nie robią na niej wrażenia. Miejscami tylko, przy mocnym naduszaniu, odzywa się drobne poskrzypywanie.

Dekiel jest mniej sztywny. Wystarczy umiarkowany nacisk palca od tyłu przy działającej matrycy, by pokazały się na niej obszerne zakłócenia obrazu. Do tego podczas transportu w plecaku klawiatura może się delikatnie odbijać na delikatnej matrycy i pozostawiać tam nieładne odciski. Na okazję dłuższej podróży warto więc zapewnić laptopowi specjalną osłonę.

Malutkie zawiasy działają niezawodnie. Klapę odchylimy do pożądanego kąta lekko i nawet w trzęsącym się wagonie pociągu będzie ona stabilnie utrzymała pozycję pionową. Kiwanie się po zmianie ustawienia jest niewielkie. Mechanizm ryglujący trzyma pewnie.

Zestaw złączy jest podstawowy. Kiedy model 6224W pojawił się wiosną 2007 roku, towarzyszyły temu narzekania na brak cyfrowego wyjścia obrazu. Źródłami sygnału są więc tylko gniazda VGA i S-Video. Rozmieszczenie interfejsów jest w porządku, a zastrzeżenia można mieć chyba tylko względem gniazda zasilania z tyłu na lewej ściance.

Overclocking

Aby poprawić efekt uzyskiwany w grach użytkownicy laptopów z żyłką eksperymentatorską decydują się na podkręcanie kart graficznych w swoich maszynach. Z tego rodzaju operacją wiąże się jednak spore ryzyko, gdyż po wspomnianym zabiegu zwiększa się ilość wydzielanego przez kartę ciepła. Zalecamy więc ostrożność i jesteśmy zdania, że bawić się w takie rzeczy powinni tylko zaawansowani użytkownicy. Gonienie za jak najlepszym rezultatem kończy się w przypadku Zepto 6224W na wartościach 650 MHz dla rdzenia i 450 MHz dla karty. To odpowiednio 37 i 13 procent ponad ustawienia fabryczne. W 3DMarku06 poprawa wyniku wynosi 19% (wzrost do 3949 oczek), a wynik w 3DMarku05 poprawia się o 30% (do 7430 pkt.). Zyskuje na tym wyraźniej i wspomniany wyżej Crysis, gdzie poprawiają się wyniki benchmarkowe, a w rozgrywce występuje mniej przestojów.

Ciepło

Ze względu na skromne rozmiary obudowa Zepto rozgrzewa się mocno, ale tylko na spodzie. Pulpit pozostaje niezmiennie zadowalająco chłodny, jako że maksymalna temperatura osiąga 36 stopni, a średnia - tylko 31,8°C. Na spodzie robi się o wiele goręcej. Maksimum pod touchpadem wyniosło aż 46,8°C. Wysoka wyszła również średnia, która przybrała wartość 39,1°C. Ma to jednak w skrajnych warunkach, przy długim i mocnym obciążeniu. W trakcie korzystania z aplikacji biurowych notebook jest znacznie chłodniejszy.

Warto nadmienić, że powietrze dostaje się do układu chłodzenia poprzez klawiaturę, a nie od spodu, więc Zepto bardziej niż inne notebooki nadaje się do umieszczania na miękkim podłożu.

Mocne podzespoły nie pozwalają na osiąganie czasów pracy godnych poręcznego notka z 14-calowym ekranem. Sześciokomorowy akumulator o pojemności 52 Wh wystarcza na niespełna godzinę do dwóch i pół godziny. Jeśli laptop jest wykorzystywany do pracy z tekstem i buszowania w sieci, energia kończy się po dwóch godzinach.

Zepto ma jeszcze w swojej ofercie byka (wystaje poza obrys obudowy) złożonego z 12 ogniw, który zapewnia dwa razy dłuższe przebiegi.