Test procesorów Intel Core i3/Core i5/Core i7 "Arrandale"

Intel nie zwalnia tempa i idzie za ciosem. Po wprowadzeniu jesienią ubiegłego roku czterordzeniowych procesorów Core i7, które co prawda imponują wydajnością ale średnio sprawdzają się w laptopach ze względu na wysoki pobór mocy, na początku stycznia zaprezentował nową grupę procesorów o nazwie Arrandale. W porównaniu ze starszą nowa architektura przyniosła przejście z 45- na 32-nanometrowy proces technologiczny oraz zestawienie z procesorem rdzenia grafiki. W niniejszym artykule porównano wydajność Core i3, Core i5 i Core i7.

Tym razem przegląd nowej gamy procesorów Intela ukazuje się na naszych łamach jeszcze zanim pojawiło się w sprzedaży więcej notebooków dysponujących tymi jednostkami. Wśród CPU oznaczonych jako Arrandale wyróżniamy trzy serie - Core i3, i5 oraz i7; przedstawiciele wszystkich zostali sprawdzeni w kilku testach. Ich wydajność porównano z przykładowymi dwurdzeniowymi procesorami poprzedniej generacji.
 
Platformą, na której przeprowadzono testy, był laptop (barebone) Clevo W760C/CU. Co prawda posiadał on niezintegrowaną kartę grafiki ATI MR HD 4570, ale testy były wykonywane przy udziale zintegrowanego z procesorem układu grafiki GMA HD.

Spośród jedenastu procesorów Arrandale, które miały premierę 7 stycznia, na testy trafiło pięć. Wśród nich zabrakło Core i3-350M oraz jednostek pracujących na niższym napięciu (z końcówką "UM" lub "LM"). W poniższej tabeli zestawiono najważniejsze dane na temat nowych procesorów.

Cinebench R10

Elementem obowiązkowym było przeprowadzenie testów aplikacji Cinebench, gdzie renderowany jest obraz przy wykorzystaniu jednego lub wielu rdzeni. Liczba uzyskanych punktów zależy tu od czasu przeprowadzenia testu - im jest on krótszy, tym wyższy wynik. Testy przeprowadzono w dwóch wersjach aplikacji, 32- i 64-bitowej, co było możliwe z racji zainstalowania 64-bitowego systemu Windows 7 HP. Wyniki uzyskiwane przez procesory Arrandale robią duże wrażenie. Najkorzystniej wypada oczywiście i7-620M, jednostka o najlepszych parametrach technicznych. W teście Single CPU (wersja 32-bitowa) osiąga wynik zbliżony do procesora Core 2 Extreme X9100 (3,06 GHz), ale już w teście Multi CPU jest od niego o 15% lepszy. Pozornie ta różnica nie jest duża, ale spojrzenie na ceny porównywanych procesorów (X9100 kosztuje 851 dolarów, i7-620M natomiast - 332 dolary) zupełnie zmienia optykę zapatrywania na tę kwestię. Analizując wyniki uzyskane w wersji 64-bitowej, 4163 i 8680 pkt., można stwierdzić, że dwurdzeniowemu Core i7 niewiele brakuje do czterordzeniowych Core i7, które uzyskują w teście Multi CPU 10000 pkt. i więcej.  Interesujące są tutaj również niewielkie różnice pomiędzy poszczególnymi procesorami Arrandale. I tak i7-620M jest tylko o 3% lepszy od i5-540M oraz o 6% lepszy od i5-520M. Dopiero w odniesieniu do i5-430M oraz i3-330M przyrost wydajności staje się znaczący (odpowiednio +21% i +31%). 

Super Pi

W testach Super Pi wyniki były podobne do tych w Cinebenchu. Procesor i7-620M poradził sobie z próbką 32M w 799 sekund, i5-540M liczył ją o 52 sekundy (6,5%) dłużej, a różnica na niekorzyść i5-520M wynosiła już 92 sekundy (11,5%). Najwolniejszy z całej grupy i3-330M liczył ją o 336 sekund (42%) dłużej od najszybszego i7-620M.   Jeżeli porównamy procesory Arrandale do starszego C2E X9100, nieco lepsze wyniki (odpowiednio o 12%, 6% i 1,7%) notują w tym teście zarówno i7-620M, i5-540M jak i i5-520M.

PCMark Vantage

Test PC Mark Vantage jest co prawda mało wymierny (choć jakieś pojęcie o wydajności całego systemu daje), ale wypada odnieść się do wyraźnych różnic w wynikach składowej Communications Suite. Procesory 620M, 540M i 520M mają tu sporą przewagę nad pozostałymi. PCMark Vantage testuje w tym aspekcie szczegółowo m.in. szyfrowanie/deszyfrowanie danych, ich kompresję, funkcjonowanie przeglądarki internetowej, przeszukiwanie poczty elektronicznej i przetwarzanie materiału audio przy komunikacji głosowej. Różnice w wynikach biorą się najprawdopodobniej ze specjalnych funkcji implementowanych w niektórych procesorach Arrandale, których brakuje w słabszych jednostkach, jak instrukcje AES czy Intel Trusted Execution Technology.

3DMark05/06

Test notebooka Dell Studio 1558 z procesorem Core i5 wykazał, że zintegrowany z jednostką centralną układ GMA HD jest wydajniejszy o jakieś 40% od GMA X4500MHD ze starej platformy Intela.  W bardziej szczegółowym teście całej grupy procesorów należy odnotować, że istnieje pewna różnica w parametrach tego układu w poszczególnych jednostkach. Standardowa częstotliwość taktowania rdzenia wynosi 500 MHz dla wszystkich. Może ona jednak być podniesiona - i tu pojawia się różnica - do 776 MHz w przypadku procesorów Core i5/i7 oraz 667 MHz dla Core i3.

Supreme Commander – Forged Alliance

Co prawda układ GMA HD nie będzie zazwyczaj wykorzystywany do obsługi gier, warto przekonać się, jak może wyglądać ta funkcja laptopa w modelach pozbawionych wydzielonej karty grafiki. Gra Supreme Commander jest przydatna do tego typu testu, gdyż stawia duże wymagania wobec procesora (ze względu na występowanie multum jednostek obsługiwanych przez AI). Na poniższym wykresie zestawiono wyniki średniej prędkości wyświetlania grafiki (wyrażonej w kl/s) w konkretnych ustawieniach. Kiedy się je porównuje, widać, że są bardzo zbliżone, a jedynie procesor Core i3-330M odstaje nieco od reszty. Ta minimalna różnica nie jest jednak cechą, od której należałoby uzależniać wybór notebooka. 

Chociaż Intel przyporządkował do wszystkich testowanych procesorów Arrandale parametr TDP (wydzielanego ciepła) o wartości 35 W, testy wykazały, że pobór mocy jest różny dla poszczególnych jednostek. Test polegał na przeprowadzeniu pomiaru poboru mocy dla całego notebooka w stanie spoczynku w trybie oszczędnym z minimalną jasnością obrazu (idle min), w stanie spoczynku z maksymalną jasnością obrazu (idle max) i przy obciążeniu CPU (profil wysoka wydajność i test Prime95 Torture Test In-place large FFTs).  
 
Pomiary wykazały, ze podczas pracy bez obciążenia pobór mocy procesorów Core i5 i Core i3 jest podobny. Wyraźnie wyższym (o 50%) cechuje się natomiast Core i7-620M. Podczas pracy z obciążeniem najbardziej energochłonnym procesorem jest także i7-620M - pobór mocy notebooka z jego udziałem był o 14 W wyższy niż w przypadku zainstalowania w nim procesora Core i5. Core i3-330M z kolei może się pochwalić wynikiem o 4 W niższym niż ten laptopa z Core i5.

Ceny testowanych nowych dwurdzeniowych procesorów Core i5 i Core i7 nie są wygórowane, ale różnica między kosztującym 225 dolarów i5-520M a wycenionym na 332 dolary i7-620M wynosi prawie 50%. Tymczasem różnica wydajności jest znacznie mniejsza i nie uzasadnia aż takiego rozziewu cen. Wyrażony w procentach przyrost wydajności jest zwykle (w zależności od testu) jednocyfrowy.

Co więcej, na rzecz procesorów Core i5 przemawia także wykazywany przez nie zdecydowanie niższy pobór mocy. Laptop z taką jednostką powinien zatem pracować wyraźnie dłużej na zasilaniu akumulatorowym od tego samego notebooka z dwurdzeniowym Core i7.
 
Do myślenia daje też obserwacja, że najwolniejszy z obecnie dostępnych procesorów Core i3, i3-330M nie odstaje wcale dużo wydajnością od dysponujących funkcją Turbo Boost jednostek Core i5/i7, a także nie brakuje mu dużo do najszybszych dwurdzeniowców poprzedniej generacji. O ile tylko laptopy wyposażone w ten procesor będą odpowiednio tanie, może on wprowadzić poważną zmianę jakościową do modeli niskobudżetowych.