Jak przystało na wyjątkowy sprzęt dla graczy, Toshiba Satellite X200 została uatrakcyjniona specjalnym wystrojem, mającym odróżniać ją od konwencjonalnych notebooków. Dostrzeżemy więc liczne elementy pokryte lśniącym lakierem, wpadającą w kolor rubinowy pokrywę ekranu, jaśniejące nieznacznie czerwienią przesłony głośników oraz podświetlany na karminowo symbol rodziny Satellite (Satego w wydaniu niemieckim).

W przeciwieństwie do konkurentów Toshiby, całość prezentuje się nie tylko okazale, ale i gustownie. Wodotryski X200 są w sumie skromne, stanowią poboczny dodatek i nie dominują nad całością. Szczególnie minimalistycznie wypada podświetlenie niektórych elementów diodami LED, które jest bardziej nastrojowe i delikatnie podkreśla charakter maszyny.

Wertując pobieżnie specyfikację komputera, oko użytkownika zatrzyma się na pewno przy jego całkowitej wysokości. Wyczytamy tam mianowicie, że wynosi ona 52 mm, w co trudno uwierzyć, gdyż maszyna bynajmniej nie wydaje się na pierwszy rzut oka tak opasła. Za sprawą sprytnego przewężenia platformy roboczej w przedniej części projektantom udało się wyszczuplić optycznie obudowę, nadając jej zgrabną niemalże linię.

Wobec tak znacznych gabarytów trudno się dziwić, że obudowa wypada bardzo dobrze jeżeli chodzi o sztywność i wytrzymałość na nacisk. Nie stwierdziliśmy występowania skrzypienia podczas obracania komputera w rękach.

Nieco niecodziennym widokiem w notebooku tej wielkości jest centralny zawias, który na dodatek zamontowany jest na odwyrtkę. Z tego faktu wynikają pewne negatywne konsekwencje, o których za chwilę. W obliczu tychże drobnostką jest natomiast fakt, że po zmianie ustawienia wyświetlacz lekko się telepie.

Zadziwiło nas w krótkim w sumie teście, jak dużo kurzu i wszelkich zanieczyszczeń zbiera się w winklu między zawiasem a ekranem. Miejsce to nadawałoby się również świetnie na przechowalnię pisaków, gdyby nie to, że ryzykujemy uszkodzeniem lakieru przy zamykaniu, jeżeli zawczasu nie usuniemy stamtąd przyborów do pisania.

Ważnym elementem w ocenie laptopa zastępującego komputer stacjonarny jest wyposażenie w złącza i ich rozmieszczenie, szczególnie że X200 nie posiada portu stacji dokującej. Sposób mocowania ekranu przesądził zaś o tym, że interfejsy mogły być zamontowane tylko na ściankach bocznych i z przodu.

Co gorsza, porty musiały pomaszerować blisko frontu obudowy, a to dlatego, że w tylnej części burt musiało się znaleźć miejsce dla wylotów powietrza chłodniczego i napędu DVD.

W konsekwencji cała szóstka portów USB gnieździ się praktycznie w samych narożnikach. Gniazda audio (w tym S/PDIF) musiały wobec tego powędrować na ściankę przednią. Warto zwrócić uwagę, że X200 posiada złącze HDMI.

Z powodu takiego ułożenia portów, użytkowanie tego komputera będzie nieodłącznie związane ze zmaganiem się z szeregiem kabelków plątających się po jego bokach.

Hałas

Toshiba słynie z konstruowania niehałaśliwych notebooków. Satellite X200, pomimo że dysponuje dość potężną mocą, również nie jest pod tym względem uciążliwa dla użytkownika.

Pracując swobodnie, notek ten nie jest wprawdzie absolutnie cichy, ale natężenie hałasu w wysokości 35,4 dB należy uznać za niewygórowane. Zrozumiałe jest, że pracując z obciążeniem, komputer robi się głośniejszy, ale też nie wygląda to źle. Hałas wentylacji jest wyraźnie słyszalny, co wyraża się liczbowo natężeniem w wymiarze 39,7 dB (w porywach sięgającym 42,8 dB).

W sumie więc X200 można zaliczyć do grona laptopów w miarę cichych. Ze szczególnym uznaniem można odnieść się do zachowania się tej maszyny podczas oddawania się rozgrywce komputerowej.

Ciepło

Jeszcze większym szokiem była dla nas obserwacja, że obudowa w ogóle się nie nagrzewa. Nawet po długich godzinach zmitrężonych na granie nie stwierdziliśmy jakiegoś wyraźniejszego wzrostu temperatur powierzchni. Maksymalne wartości to 31,8°C na pulpicie i 36,2°C na podstawie. Nie powstydziłby się ich najbardziej oszczędny laptop biurowy...

Model X200 wyposażony jest w znacznych rozmiarów, ale w pełni chowający się w obudowie (i to tak, że trzeba się namęczyć, ażeby go wydostać, do czego zresztą przydadzą się paznokcie) akumulator o pojemności 6000 mAh (64,8 Wh). Tym samym można liczyć na w miarę niezłe przebiegi na zasilaniu wewnętrznym.

Oczywiście w przypadku sprzętu typu DTR długość trzymania akumulatora jest kwestią drugorzędną, jednak zawsze miło wiedzieć, że posiadany przez nas sprzęt spełnia jako tako definicję komputera przenośnego.

Czasy pracy, które udało nam się osiągnąć, były faktycznie całkiem do rzeczy. X200 może bowiem pracować prawie półtorej godziny z maksymalnym obciążeniem i do czterech godzin z minimalnym zużyciem energii. Jak na laptop w zamyśle stacjonarny są to świetne wyniki.