W naszym teście RangeMax Wireless Router WPN824v2 starł się z Pentagramem Cerberus WiFi Lite. Router Netgeara cechuje się przede wszystkim posiadaniem siedmiu anten wewnętrznych choć dla użytkownika najbardziej charakterystycznym elementem będzie niebieski kogut stanowiący centralny punkt urządzenia.

Trudno o sprawniejszego gracza w dziedzinie marketingu. Netgear dobrze wie jak wykreować produkt i jak go dobrze sprzedać. Router WPN824v2 to bowiem kremowe, zaokrąglone pudełko ozdobione na szczycie niebieską kopułką. Po podłączeniu urządzenia okazuje się, że jest ona  podświetlana diodami LED. Kiedy urządzenie rozpocznie właściwą pracę, jednostajne światło nabiera dynamiki, zamieniając się w koguta.

Samo pudełko jest dość zgrabne i w miarę ładnie zaprojektowane. Tworzywem konstrukcyjnym jest oczywiście plastik, podobnie jak to jest w sprzętach tańszych. Bliższa inspekcja przynosi w miarę pozytywne obserwacje. Otóż okazuje się, że wszystkie ścianki wykoncypowano rozsądnie i z naciskiem na detale. Problemem są natomiast nietrafione (bo nieczytelne i mylące) oznaczenia poszczególnych elementów.

Rozmieszczenie złączy i wyłącznika diodek LED uznać należy za szczęśliwe. Jeszcze bardziej cieszy fakt zrezygnowania z anten zewnętrznych (to zresztą jeden z motywów przewodnich tej konstrukcji). Tym sposobem znika problem skręcania urządzenia, a pozbawiony odstających prętów router możemy wsunąć na choćby najskromniejszą półkę.

Co takiego widać na zdjęciu w prawym górnym roku strony? Ano zasilacz, który niektórymi wymiarami przerasta sam router. Specyfikacja wskazuje, że dominuje on także ciężarem. Dobrze chociaż, że nie piszczy.

Opisywany router nie został wyposażony w najnowsze osiągnięcia techniki. Pod tym pojęciem rozumiemy brak wsparcia dla 802.11n (a raczej jego propozycji oznaczonej jako Draft 2.0). Może to i dobrze, bo na chwilę obecną format ten może doprowadzić do poważnego bólu głowy. Tu odwołamy się choćby do lektury naszego forum, gdzie pojawiają się opisy przypadków, jak to laptop nie może dogadać się z routerem (i tak pozostanie przed przyjęciem oficjalnego standardu).

Co nam zatem pozostaje? Transmisja danych w technologii 802.11b/g z zapewnieniem wystarczającego poziomu bezpieczeństwa. Faktem jest jednak, że narzędzie konfiguracyjne na samym starcie nie pozwala na wybór szyfrowania WPA2 (widać kopia z WPN824 lub całkowicie innego modelu). To spora wpadka i mówi nam o tym, że zabrakło ostatecznej aktualizacji firmware.

Mieszane uczucia mamy także do złączy WAN i LAN. Konkretnie chodzi o ideogramy informujące co jest czym. iNet kojarzy się raczej z... FireWire w wydaniu i.Link. Podpowiedzi co do adresu wywoływania panelu administracyjnego i niezbędna para nazwa użytkownika plus hasło (przylepione na spodzie) są po prostu za małe.

Kopuła wieńcząca szczyt sygnalizuje transmisję danych po WiFi oraz pracę każdej z siedmiu wewnętrznych anten. Z tyłu urządzenia znajduje się duży, wygodny wyłącznik, którym możemy zgasić niebieskiego koguta.

Router Netgeara dał się nam poznać jako dobry kompan tak w rozrywce jak i w pracy. Niezależnie od tego czy mamy do czynienia z konfiguracją fabryczną (z pierwszym uruchomieniem) czy też taką już dopasowaną do własnych potrzeb, interfejs administracyjny zgłasza się zawsze i pewnie.

Szybki ogląd funkcji pozwala postawić wniosek, że faktycznie nie mamy do czynienia ze słabeuszem. Ze sprzętu można nieco wycisnąć i cieszyć się paroma bajerami ponad standard. Jednak bez przesady. Musimy skarcić blokowanie słów kluczowych w domenie. No właśnie... jak to tylko w adresie URL? Nam wydaje się to bez sensu i skuteczniejsze byłoby filtrowanie całej treści przesyłanej łączem internetowym lub po sieci lokalnej.

Nie musimy się tu także obawiać restartów urządzenia. Panel sterowania pozostaje na ekranie i pozwala prowadzić dalsze zmiany w konfiguracji routera.

Pobór prądu

tylko WiFi: min. 3 W, bez diodek 3,4-3,5 W, z diodkami 3,6 W
WAN/LAN plus WiFi: bez diodek 3,7-3,8 W, z diodkami 3,9 W

Nagrzewanie
wierzch: od 26 do 30,5°C
spód: od 25 do 43°C
temperatura otoczenia: 21°C