Naukowcom udało się zsyntetyzować związek nadprzewodnikowy LK-99, zapoczątkowując nową erę ultrawydajnych tranzystorów

Tranzystory miały ogromny wpływ na nasze społeczeństwo w XX wieku i pomogły ukształtować cyfrowy świat, w którym żyjemy dzisiaj. Jeśli jednak chodzi o wydajność energetyczną, materiały używane do produkcji tranzystorów są dalekie od ideału, ponieważ wycieki prądu występują częściej niż nie, a zmarnowana energia elektryczna musi być rozpraszana przez systemy chłodzenia w postaci ciepła. Naukowcy od kilku dekad próbują znaleźć bardziej wydajne materiały i wygląda na to, że jesteśmy już bardzo blisko wyprodukowania nadprzewodników, które mogą bezpiecznie pracować w temperaturze pokojowej i ciśnieniu otoczenia.

Jeden z takich nadprzewodzących materiałów jest znany jako LK-99 i jest wytwarzany przez połączenie minerałów lanarkitu i fosforku miedzi w procesie syntezy w stanie stałym. Zespół południowokoreańskich naukowców po raz pierwszy przedstawił teorię na temat związku LK-99 w artykule opublikowanym w zeszłym tygodniu, a wczoraj grupa chińskich badaczy opublikowała film wideo jako dowód na to, że materiał nadprzewodzący rzeczywiście działa. Teoretycznie materiały takie jak LK-99 powinny przewodzić prąd elektryczny z niemal idealną wydajnością, umożliwiając tworzenie procesorów, które nie wymagają chłodzenia i wykorzystują każdy kawałek energii elektrycznej, aby zmaksymalizować wydajność, jednocześnie poprawiając zrównoważenie środowiskowe.

Każda branża wykorzystująca energię elektryczną i magnetyzm może odnieść ogromne korzyści z nowych nadprzewodników. Przede wszystkim branża IT&C z superkomputery, Akceleratory AI, komputery kwantoweale także sprzęt klasy konsumenckiej, taki jak Procesory i GPU lub przewody elektryczne klasy przemysłowej. Istnieje również wiele technologii opartych na magnetyzmie, takich jak pociągi z lewitacją magnetyczną (maglev), magnetyczne reaktory plazmowe, medyczne skanery MRI, samochody elektryczne silniki, przenośne generatory itp.

Udowodnienie, że LK-99 rzeczywiście działa, to dopiero pierwszy krok. Naukowcy musieliby następnie dowiedzieć się, jak produkować ten związek w ilościach przemysłowych po rozsądnych cenach. Proces ten może zająć trochę czasu, więc pierwsze urządzenia oparte na nadprzewodnikach mogą pojawić się najwcześniej za kilka lat.